Εταιρείες που συνεργάστηκαν με τους ναζί...

Πολλές κραταιές επιχειρήσεις με μακρά ιστορία στον χώρο του επιχειρείν διαθέτουν ένα σκοτεινό παρελθόν. Πρόκειται για εταιρείες που στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συντάχθηκαν φανερά ή κρυφά με τους ναζί, καταφέρνοντας μάλιστα να επωφεληθούν τα μάλα από αυτή την ιδιότυπη διασύνδεση.

Στο πρώτο αυτό μέρος, παρουσιάζονται τρεις γερμανικές επιχειρήσεις, που «επένδυσαν» στο χαρτί του ναζισμού. Στην επόμενη ενότητα, οι εταιρείες που θα παρουσιαστούν, σε αντίθεση με αυτές τις τρεις, μάλλον θα προκαλέσουν έκπληξη.

BAYER

Στη διάρκεια του Β´ Παγκοσµίου Πολέµου, σε μια από τις πιο μελανές σελίδες στην μακρόχρονη ιστορία της, η φαρμακευτική εταιρεία Bayer, που είχε ιδρυθεί το 1863 με αντικείµενο την παραγωγή και πώληση συνθετικών υλών για βαφές, επέκτεινε τις δραστηριότητές της αναλαµβάνοντας τη διοίκηση όλων των χηµικών εργοστασίων που βρίσκονταν σε περιοχές που έλεγχαν οι Ναζί.

Τότε, ελλείψει εργατικού δυναμικού, που είχε καταταγεί στον γερμανικό στρατό, πολλοί αιχμάλωτοι πολέμου εργάστηκαν στις εγκαταστάσεις της. Την ίδια στιγμή, η γερμανική εταιρεία παρασκεύασε ένα χημικό αέριο, το Zyklon B, το οποίο χρησιμοποιήθηκε στους θαλάμους αερίων στο Άουσβιτς. Εμπνευστής αυτού του θανατηφόρου αερίου ήταν ένας κατά το ήμισυ Εβραίος, που ασπάστηκε την ιδεολογία των ναζί.

VOLKSWAGEN – PORSCHE
To 1930 ο Χίτλερ ζήτησε, ή µάλλον απαίτησε, από τον φίλο του, Φέρντιναντ Πόρσε, να σχεδιάσει το απόλυτο «αυτοκίνητο του λαού» («Volks-Wagen»), το οποίο θα µπορούσαν να αγοράσουν οι Γερµανοί εργάτες µε κουπόνια.

Ο Χίτλερ είχε θέσει τέσσερις απαράβατους όρους: να µεταφέρει άνετα δύο ενήλικες και τρία παιδιά, να πιάνει τα 100 χιλιόµετρα, να κοστίζει 1.000 µάρκα εποχής, δηλαδή ελάχιστα παραπάνω από µια µοτοσικλέτα και τέλος, να κατασκευάζεται σε αλυσίδα παραγωγής, όπως τα αυτοκίνητα του Φορντ.

Ο «σκαραβαίος» πρωτοεµφανίστηκε το 1938 ως «KDF Wagen», εκπλήσσοντας ευχάριστα τους παρευρισκόµενους. Με το ξέσπασµα του πολέµου είχαν ήδη παραχθεί 200 αυτοκίνητα, όχι για το λαό αλλά για τους αξιωµατικούς των Ναζί, ενώ, πριν το εργοστάσιο καταστραφεί από τους Συµµάχους, είχαν κατασκευαστεί –με την «επιστράτευση» σκλάβων- διάφορα στρατιωτικά µοντέλα, τα οποία ανταποκρίθηκαν µε επιτυχία στις δύσκολες καταστάσεις του πολέµου.

HUGO BOSS

Ηταν το 1931 όταν ο Hugo Boss, ιδιοκτήτης ασθμαίνουσας εταιρείας παραγωγής ρούχων για εργάτες, έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, μια κίνηση που θα του εξασφάλισε συμβόλαια με τους Ναζί και θα τον βοηθούσε να ξεχρεώσει. Οι πρώτες στολές που έφτιαξε ήταν για τα παραστρατιωτικά σώματα των SS, των ταγμάτων εφόδου και της Νεολαίας. Η «συμμαχία» με τους Ναζί απογείωσε οικονομικά την εταιρεία του, καθώς οι πωλήσεις, από τα 38 χιλιάδες ράιχσμαρκ, έφθασαν τα 3,5 εκατομμύρια.

Το ναζιστικό καθεστώς τον «προμήθευσε», επίσης, με 30 αιχμάλωτους πολέμου και 150 ξεριζωμένους από τον τόπο τους εργάτες, κυρίως από Γαλλία και Πολωνία, οι οποίοι στεγάστηκαν σε παρακείμενο στρατόπεδο υπό άθλιες, βέβαια, συνθήκες αιχμαλωσίας.

Μόλις πριν από λίγα χρόνια, μετά την κυκλοφορία ενός βιβλίου που αποκάλυπτε τον βίο και την πολιτεία του Hugo Boss, ο διάσημος οίκος μόδας ζήτησε επίσημα συγγνώμη.