tag:blogger.com,1999:blog-90552658646360234002024-03-18T12:49:45.588+02:00Marketing Tips | by John ProtopapadakisΒlog για το μάρκετινγκ, την επιχειρηματικότητα, τις δημόσιες σχέσεις και την εξυπηρέτηση πελατών.Vassilios Canelloshttp://www.blogger.com/profile/00953442187474840849noreply@blogger.comBlogger2461125tag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-13293840970778499102024-03-16T11:48:00.002+02:002024-03-16T11:49:20.723+02:00Horn Effect (φαινόμενο του κεράτου). Τι είναι και πώς μας επηρεάζει<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το "<b>horn effect</b>" (φαινόμενο του κεράτου) είναι ένα φαινόμενο που έρχεται σε αντίθεση με το "halo effect". Ενώ το "halo effect" περιγράφει την τάση μας να αναθεωρούμε θετικά τις άλλες πτυχές ενός ατόμου ή προϊόντος με βάση μια θετική πρώτη εντύπωση, το "horn effect" αναφέρεται στην τάση μας να κρίνουμε αρνητικά άλλες πτυχές ενός ατόμου ή ενός προϊόντος λόγω μιας αρνητικής πρώτης εντύπωσης.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-sbK4mka-QSpLdWmrRye1YUagtjrk3Pz7S0cSPXJERzlEgCMbCqIyKWNNaKtYXnnHPmx6xjItIGkxGpvSkWYckc5vdoSx-WGDdUDtswJWyhbmDhZSRv6Uwyl2WUEkmknDiEM8D3o8Pe69z7PW6u4v_0tXapJpQiIwfJyD5ioiRNIP1suZi3h1GvOq3ptK/s1920/Horn-Effect.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-sbK4mka-QSpLdWmrRye1YUagtjrk3Pz7S0cSPXJERzlEgCMbCqIyKWNNaKtYXnnHPmx6xjItIGkxGpvSkWYckc5vdoSx-WGDdUDtswJWyhbmDhZSRv6Uwyl2WUEkmknDiEM8D3o8Pe69z7PW6u4v_0tXapJpQiIwfJyD5ioiRNIP1suZi3h1GvOq3ptK/w640-h360/Horn-Effect.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Για παράδειγμα, αν ένας άνθρωπος δημιουργήσει μια αρνητική πρώτη εντύπωση λόγω κάποιας δυσάρεστης συμπεριφοράς ή εμφάνισης (π.χ. ατημέλητο ντύσιμο), μπορεί να του αποδοθούν επιπλέον αρνητικές ιδιότητες ή χαρακτηριστικά που ίσως να μην έχει στην πραγματικότητα. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πολλοί απορρίπτουν προϊόντα που μπορεί να έχουν κάποιο συστατικό (π.χ. φοινικέλαιο στο φυστικοβούτυρο), θεωρώντας ότι δεν είναι κατάλληλα γι’ αυτούς και ότι γενικώς διαθέτουν και άλλα «επιβλαβή» συστατικά. Η’ διαμορφώνουν μια αρνητική εικόνα λόγω της χώρας προέλευσης τους (π.χ. κινέζικα αγαθά ή αμερικάνικα αυτοκίνητα, σε αντίθεση με τα ιαπωνικά). Αλλοι πάλι απορρίπτουν υποψηφίους επειδή μπορεί να έχουν "χωριάτικη" προφορά, να είναι κοντοί, μη εμφανίσιμοι ή φαλακροί.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3pe5LMu3In3d1JumFMPTNSN_AdjzhslCNu2EHR2yG4QmEOmItj3rrUVrQZNJLmF2S-yw-Z8hsDJv96kqosEmYL9tTTSs2WJj4W1UORTBrco5VZaqXRcE67qaFircIsVppqvPVOqGpJFC9K0wxssufN1JK3ki_IE8BthMcX2x78qlvcir__TkWa-eD3obm/s584/1708499598456.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="443" data-original-width="584" height="486" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3pe5LMu3In3d1JumFMPTNSN_AdjzhslCNu2EHR2yG4QmEOmItj3rrUVrQZNJLmF2S-yw-Z8hsDJv96kqosEmYL9tTTSs2WJj4W1UORTBrco5VZaqXRcE67qaFircIsVppqvPVOqGpJFC9K0wxssufN1JK3ki_IE8BthMcX2x78qlvcir__TkWa-eD3obm/w640-h486/1708499598456.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Δείτε για παράδειγμα την αγγελία αυτή, που ζητά νέους για να εργαστούν ως πωλητές/πωλήτριες. Κάποιοι, οι λιγότερο εύπιστοι, αντιλαμβάνονται αμέσως ότι η εταιρεία αυτή είναι ελάχιστα «επαγγελματική» (horn effect). Για παράδειγμα, ψάχνει για πωλητές και μιλάει για το χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ, που -για όσους γνωρίζουν- δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με τις πωλήσεις. Από ένα μόνο στοιχείο έχουν -δικαίως, κατά τη γνώμη μου- διαμορφώσει αρνητική εικόνα για όλη την εταιρεία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/10/ti-einai-to-halo-effect-fainomeno-tou-fwtostefanoy.html">Τι είναι το halo effect (φαινόμενο του φωτοστέφανου)</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-52893486495785404702024-03-14T10:37:00.000+02:002024-03-14T10:37:49.671+02:00Overbooking. Πώς και γιατί εφαρμόζεται<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Γιατί ορισμένες τουριστικές επιχειρήσεις επιδίδονται στο <b>overbooking</b>; Πρώτα από όλα, πρέπει να πούμε ότι η πρακτική του overbooking, όπως ονομάζεται το κλείσιμο περισσότερων εισιτηρίων ή δωματίων, είναι καθόλα νόμιμη (σύμφωνα με την ΙΑΤΑ, οι εταιρείες μπορούν να εκδίδουν μέχρι και 10% περισσότερα εισιτήρια από τις θέσεις στο αεροπλάνο) και ιδιαίτερα προσφιλής - εφαρμόζεται εδώ και τέσσερις περίπου δεκαετίες (από το 1978, όταν απελευθερώθηκε η αγορά).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeJpEy6KSuVah-BoEHQCuOl4CBoxiA3E57RkZmKjc_vEJwbcd4M9xl_wQMclySVRCFswLeXV9OctKeX6HL8DZWybU4nZb__U_dyZjugzCP5LhK5p2g1VC8EOiM9WIjR6n8219usqy3qkGW0XzAs1bBLmk-otbJuIKqd-zsSIX_W_rUaaWBG55AcHzYlu82/s1242/overbooking-walking-a-hotel-guest-1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="810" data-original-width="1242" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeJpEy6KSuVah-BoEHQCuOl4CBoxiA3E57RkZmKjc_vEJwbcd4M9xl_wQMclySVRCFswLeXV9OctKeX6HL8DZWybU4nZb__U_dyZjugzCP5LhK5p2g1VC8EOiM9WIjR6n8219usqy3qkGW0XzAs1bBLmk-otbJuIKqd-zsSIX_W_rUaaWBG55AcHzYlu82/w640-h418/overbooking-walking-a-hotel-guest-1.jpg" width="640" /></a></span><span style="font-size: large;"><b>Οverbooking. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα βασικά πλεονεκτήματα του overbooking είναι τα εξής τέσσερα:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Αποτροπή χαμένων εσόδων από ακυρώσεις</b>. Η υπερκράτηση θέσεων εφαρμόζεται συχνά για να μειωθεί ο κίνδυνος απώλειας εσόδων από ακυρώσεις. Η στρατηγική αυτή λειτουργεί ως προληπτικό μέτρο για να διασφαλιστεί ότι, ακόμη και αν κάποιοι επισκέπτες ακυρώσουν τις κρατήσεις τους, το ξενοδοχείο μπορεί να επιτύχει τα βέλτιστα επίπεδα πληρότητας. Βοηθά στην ελαχιστοποίηση των οικονομικών επιπτώσεων των απροσδόκητων ακυρώσεων στα συνολικά έσοδα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Εξασφάλιση ανταγωνιστικής τιμολόγησης</b>. Η υπερκράτηση δωματίων μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουμε την αύξηση των τιμών των δωματίων για να καλύψουμε πιθανές απώλειες εσόδων από ακυρώσεις, διατηρώντας τις τιμές ελκυστικές για τους δυνητικούς επισκέπτες.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Επίτευξη 100% πληρότητας</b>. Με μια στρατηγική υπερκρατήσεων σε ισχύ, μπορείτε να υπερηφανεύεστε για 100% πληρότητα. To overbooking σας διασφαλίζει ότι κάθε δωμάτιο και κάθε διαθέσιμος πόρος αξιοποιείται, μεγιστοποιώντας έτσι τα έσοδά σας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Επίτευξη στόχων εσόδων</b>. Ως ξενοδοχείο, έχετε στόχους εσόδων που πρέπει να επιτύχετε, και το overbooking μπορεί να σας βοηθήσει να τους επιτύχετε. Με την πώληση περισσότερων δωματίων από τα διαθέσιμα και την ακριβή διαχείριση των ακυρώσεων, τα ξενοδοχεία μπορούν να έρθουν πιο κοντά στους στόχους των εσόδων τους.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ας δούμε όμως και την άλλη όψη του νομίσματος:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Απώλεια εσόδων</b>. Αν και αυτό ακούγεται αντιφατικό, η εφαρμογή του overbooking μπορεί περιστασιακά να απαιτεί την προσφορά δωρεάν αναβαθμίσεων σε περίπτωση διπλοκρατήσεων. Συνήθως, τα δωμάτια χαμηλότερης κατηγορίας εξαντλούνται πρώτα, αφήνοντας τα υπόλοιπα δωμάτια ανεκμετάλλευτα. Αυτό συνεπάγεται ότι για να φιλοξενηθούν οι υπεράριθμοι επισκέπτες, τα δωμάτια αυτά μπορεί να χρειαστεί να παρασχεθούν δωρεάν. Σύμφωνα με έρευνες το overbooking σε 5* ξενοδοχεία οδηγεί σε απώλεια εσόδων ύψους περίπου 1.622 ευρώ ανά δωμάτιο ετησίως.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Λειτουργικές προκλήσεις.</b> Η εφαρμογή μιας στρατηγικής υπεράριθμων κρατήσεων σε ένα ξενοδοχείο δημιουργεί λειτουργικές προκλήσεις που μπορούν να εμποδίσουν την αποτελεσματικότητα και την ικανοποίηση των πελατών (π.χ. με τη διαχείριση της κατανομής δωματίων και προγραμμάτων καθαρισμού). Επιπλέον, απαιτείται μια καλά συντονισμένη προσπάθεια από το προσωπικό καθώς ο αυξημένος φόρτος εργασίας που απαιτείται για τη διαχείριση των αλλαγών της τελευταίας στιγμής και την αντιμετώπιση των ανησυχιών των επισκεπτών μπορεί να το καταβάλλει. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Ενόχληση επισκεπτών.</b> Ένα από τα σημαντικότερα μειονεκτήματα είναι η πιθανή δυσαρέσκεια των επισκεπτών εάν το ξενοδοχείο δεν μπορεί να τους φιλοξενήσει. Στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί να φιλοξενήσετε τους επισκέπτες σε ένα κοντινό συνεργαζόμενο ξενοδοχείο. Ενώ η διαμονή θα είναι θεωρητικά παρόμοια, οι επισκέπτες μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι, αν ανυπομονούσαν να μείνουν ειδικά στο ξενοδοχείο σας. Ακόμα και αν είναι ευέλικτοι ως προς τον τόπο διαμονής τους, πάλι θα υπάρξει κάποια ταλαιπωρία.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Απώλεια πιστότητας</b>. Εάν οι επισκέπτες έχουν αρνητική εμπειρία λόγω υπερκρατήσεων, μπορεί να επιλέξουν να μην επιστρέψουν ξανά στο ξενοδοχείο στο μέλλον. Επιπλέον, εάν έπρεπε να φιλοξενηθούν σε ένα ανταγωνιστικό ξενοδοχείο, θα μπορούσαν να αποφασίσουν να κάνουν κράτηση εκεί την επόμενη φορά που θα βρεθούν στην πόλη.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Πώς διαχειριζόμαστε σωστά τις υπερκρατήσεις;</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Βασικά στο πλαίσιο της ορθής διαχείρισης του overbooking, θα πρέπει να κινηθούμε προς τρεις κατευθύνσεις:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">1)<span style="white-space: pre;"> </span><b>Μελέτη των ιστορικών στοιχείων</b>. Οι εταιρείες γνωρίζουν ότι σε κάθε συγκεκριμένη πτήση ή κράτηση δωματίου υπάρχει ένα μικρό αλλά σταθερό ποσοστό ακυρώσεων (no-show rate). Ως εκ τούτου, για ένα αεροπλάνο 200 θέσεων, όταν έχει υπολογιστεί -με τη συνδρομή ειδικού λογισμικού, που συνυπολογίζει παράγοντες όπως μέρα, ώρα, τύπο επισκέπτη ή είδος πτήσης (π.χ. connect flight – πιο σύνηθες να υπάρχουν άδεια καθίσματα, καθώς ορισμένοι, ελέω κακών καιρικών συνθηκών και καθυστερήσεων, δεν πρόλαβαν την πτήση)- ότι οι ακυρώσεις φθάνουν το 5%, θα κλειστούν 210 εισιτήρια. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">2)<span style="white-space: pre;"> </span><b>Εκπαίδευση του προσωπικού στο upselling.</b> Τα καλά νέα είναι ότι το upselling -πριν την άφιξη ή στη ρεσεψιόν- μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμο. Αντί να χαρίσετε ένα δωμάτιο υψηλής κατηγορίας αξίας 400 ευρώ σε όσους κάνουν κράτηση για πρώτη φορά μόνο επειδή έχετε κάνει overbooking, μπορείτε να το πουλήσετε εκ των προτέρων σε έναν πιστό επισκέπτη που έχει την τάση να ξοδεύει περισσότερα χρήματα για πρόσθετες υπηρεσίες. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται η προώθηση δωματίων υψηλότερης κατηγορίας, με τα υπόλοιπα δωμάτιά σας να παραμένουν διαθέσιμα για νέες κρατήσεις.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">3)<span style="white-space: pre;"> </span><b>Βεβαιωθείτε ότι το front desk γνωρίζει πώς να αντιμετωπίζει τις υπερκρατήσεις.</b> Πρέπει να διαθέτει έναν ενημερωμένο κατάλογο των επισκεπτών που ενδέχεται να επηρεαστούν και θα μπορούσαν να χρειαστούν εναλλακτικό κατάλυμα, αλλά και να γνωρίζει ποιοι επισκέπτες είναι πιο πολύτιμοι. Για παράδειγμα, οι loyals προσφέρουν μεγαλύτερη αξία. Ως εκ τούτου, θα έχει περισσότερο νόημα μάλλον να μετακινηθεί ένας επισκέπτης που δεν έχει δείξει ενδιαφέρον για άλλες προσφορές και πακέτα (ή απλώς δεν έχει επιβεβαιώσει την κράτησή του).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που δεν υπάρχουν ακυρώσεις;</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Σε αυτή την περίπτωση, οι αεροπορικές εταιρείες ζητούν ευγενικά από μερικούς επιβάτες, τους «εθελοντές», να μην επιβιβαστούν, δίνοντάς τους πίσω τα χρήματα του εισιτηρίου τους (και κάτι έξτρα) και βρίσκοντάς τους άλλο εισιτήριο (εναλλακτικά, προσφέρεται διανυκτέρευση σε ξενοδοχείο, αποζημίωση και έκδοση εισιτηρίου την επομένη). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αν πάλι κανείς δεν προσφερθεί, τότε η εταιρεία, μέσω του συστήματος «ακούσιας άρνησης επιβίβασης», έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τυχαία (και αφού πληρούνται ορισμένες προδιαγραφές, π.χ. δεν είναι ΑμΕΑ, ταξιδεύει μόνος, είναι πάνω από 18 χρονών, έρχεται αργοπορημένος, ταξιδεύει στην οικονομική θέση) ποιος θα μπει και ποιος δεν θα μπει στο αεροπλάνο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Λίγο-πολύ, το ίδιο ισχύει, όπως είδαμε, και με τα ξενοδοχεία. Αν προσέλθουν όλοι οι πελάτες, τότε ορισμένοι από αυτούς θα καταλήξουν, για όσες μέρες χρειάζεται, σε κάποιο άλλο ξενοδοχείο, ίδιας ή ανώτερης κατηγορίας (καλό είναι να αντιμετωπιστούν ως VIP), με το οποίο διατηρείται μία άτυπη συνεργασία – αν και τις περισσότερες φορές οι πελάτες αυτοί ενημερώνονται για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί πριν ταξιδέψουν. </span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-67143910812191543732024-03-13T15:43:00.001+02:002024-03-13T15:50:58.680+02:00Τι είναι το set-jetting;<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ανέκαθεν υπήρχαν κινηματογραφικές ταινίες και σειρές, γυρισμένες σε προορισμούς με μια μοναδική και ιδιαίτερη ομορφιά, οι οποίες άθελά τους παρακινούσαν το κοινό να επισκεφτεί αυτές τις περιοχές/χώρες. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πλέον, τα τελευταία χρόνια αυτή η τάση έχει ενταθεί, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να ταξιδεύουν για να γνωρίσουν τα θέλγητρα ενός κινηματογραφικού προορισμού. Η τάση αυτή έχει πλέον όνομα: <b>set-jetting</b> (προέρχεται από το jet-setting).</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WPcHfXL9mdmcbuJHN0T5ExQGfcYXoIi7GRdHbJXfBG8WQQq7yRxnLzNGLgLncq4KwvYosbPmtQtJyguslUZV5VDk_6qXJVnB_WNuqcqzgENiqupPfHm_s0urtLtp3tZ7CwE9rox_FkHTgYrnlgPOXWcp3UNw9HsZxN3_PvQq29KqWa9r5OL7d1l86GC0/s1290/img_8377.jpeg.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="645" data-original-width="1290" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3WPcHfXL9mdmcbuJHN0T5ExQGfcYXoIi7GRdHbJXfBG8WQQq7yRxnLzNGLgLncq4KwvYosbPmtQtJyguslUZV5VDk_6qXJVnB_WNuqcqzgENiqupPfHm_s0urtLtp3tZ7CwE9rox_FkHTgYrnlgPOXWcp3UNw9HsZxN3_PvQq29KqWa9r5OL7d1l86GC0/w640-h320/img_8377.jpeg.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το "set-jetting", που ως όρος εμφανίστηκε για πρώτη φορά από την New York Post το 2008, είναι μια δραστηριότητα που αφορά τα ταξίδια σε τοποθεσίες που χρησιμοποιήθηκαν ως σκηνικά για την δημιουργία ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών. Συχνά, οι λάτρεις του set-jetting επισκέπτονται αυτές τις τοποθεσίες για να δουν από κοντά τα σημεία ενδιαφέροντος που έχουν δει στην οθόνη. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ταξίδια σε πόλεις, χωριά, μνημεία ή άλλα τοπία που έχουν χρησιμοποιηθεί στις παραγωγές ταινιών.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ουκ ολίγες φορές οι set-jetters ακολουθούν πιστά τα βήματα των πρωταγωνιστών, επισκεπτόμενοι συγκεκριμένα σημεία (π.χ. παραλίες, ναούς, εστιατόρια) στα οποία είχε γυριστεί η σειρά/ταινία. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υπολογίζεται ότι σήμερα το 70% των Gen Z και millennials αντλεί έμπνευση για τα ταξίδια του από ταινία, σειρά ή τηλεοπτική εκπομπή που είδε πρόσφατα, ενώ τέσσερις στους 10 ταξιδιώτες έχουν κλείσει ταξίδια με βάση κινηματογραφικούς προορισμούς.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πρόσφατα μάλιστα η Πάρος είδε τις κρατήσεις σε σπίτια βραχυχρόνιας μίσθωσης να αυξάνονται κατά 32% με αφορμή την επιτυχημένη σειρά One Day, η οποία γυρίστηκε -και- στο ελληνικό νησί. Δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να δούμε και καταλύματα να διαφημίζονται για την εγγύτητά τους στο χώρο που γυρίστηκε η σειρά…</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μέσα από τις ταινίες το κοινό έχει ανακαλύψει παρθένους προορισμούς, τονώνοντας την τοπική οικονομία της κάθε χώρας/περιοχής, η οποία πλέον μετατρέπεται σε τουριστικό προορισμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ας σκεφτούμε μόνο πώς σχετικά πρόσφατες σειρές όπως White Lotus (Ιταλία), Emily in Paris (Γαλλία), Lord of the Rings (Νέα Ζηλανδία) και -λίγο παλαιότερα- Game of Thrones (Κροατία) αύξησαν κατακόρυφα την αναγνωρισιμότητα και επισκέψιμότητα των προορισμών όπου γυρίστηκαν.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL_ryenIGK3N8sIMNmW_cd_9ZjnunvPZUKKc-c5-WSrBbGiLNj7EI34l8z1rm8X8oUa9UiRKbqcX-2BCi68Jvvn3Newd5YrZkxgbq9fN421dcX-LjL81P0dkm6n8huOYmCPXp4Qh6bDzpAJXUPyAyCUj1655u_4-QknGljdoMkXt_CLxng9i0GdpWP_47L/s1266/reception-hotel-San-Domenico.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1266" height="454" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL_ryenIGK3N8sIMNmW_cd_9ZjnunvPZUKKc-c5-WSrBbGiLNj7EI34l8z1rm8X8oUa9UiRKbqcX-2BCi68Jvvn3Newd5YrZkxgbq9fN421dcX-LjL81P0dkm6n8huOYmCPXp4Qh6bDzpAJXUPyAyCUj1655u_4-QknGljdoMkXt_CLxng9i0GdpWP_47L/w640-h454/reception-hotel-San-Domenico.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αρκετοί προορισμοί, μάλιστα, βίωσαν και την άλλη όψη του νομίσματος, καθώς αδυνατούσαν πλέον να απορροφήσουν τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των επισκεπτών, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν λάβουν δραστικά μέτρα. Για παράδειγμα, η διάσημη παραλία του ΝτιΚάπριο στην Ταϊλάνδη, μετά την προβολή της ταινίας "The Beach", το 2000, δεχόταν 8.000 τουρίστες τη μέρα, με αποτέλεσμα να καταστραφεί το σπάνιο οικοσύστημά της. Σε αντίθεση με άλλους προορισμούς, η Ταϊλάνδη πήρε τολμηρά μέτρα: έκλεισε την παραλία για τέσσερα χρόνια. </span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-68839699696115855002024-03-12T15:19:00.000+02:002024-03-12T15:20:08.859+02:00IBM. Το λάθος των $600.000 και η αντίδραση του Tomas Watson<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η IBM μπορεί να επέζησε από τη Μεγάλη Ύφεση, όμως τη δεκαετία του ’50 βρισκόταν σε εξαιρετικά δεινή θέση, καθώς επέλεξε να μην απολύσει μέρος του εργατικού δυναμικού της και να διατηρήσει τα αποθέματα σε υψηλά επίπεδα. Ηταν επιτακτική ανάγκη αυτά τα αποθέματα να πωληθούν, προκειμένου η εταιρεία να αποκτήσει ρευστότητα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τότε ένας μεγάλος κυβερνητικός διαγωνισμός, ύψους 600.000 δολαρίων, ήταν στο τραπέζι. Δυστυχώς, όμως ο πωλητής απέτυχε. Η IBM έχασε την προσφορά. Εκείνη τη μέρα, ο πωλητής εμφανίστηκε απογοητευμένος στο γραφείο του κ. Watson. Κάθισε και εναπόθεσε ένα φάκελο με την παραίτησή του στο γραφείο του διευθύνοντος συμβούλου και ιδρυτή της ΙΒΜ. Χωρίς να το κοιτάξει, ο κ. Watson ήξερε τι ήταν. Το περίμενε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ρώτησε, "Τι συνέβη;"</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο πωλητής περιέγραψε κάθε βήμα της συμφωνίας. Επισήμανε πού είχαν γίνει λάθη και τι θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά. Τέλος, είπε, "Σας ευχαριστώ, κύριε Watson, που μου δώσατε την ευκαιρία να εξηγήσω. Γνωρίζω ότι χρειαζόμασταν αυτήν τη συμφωνία. Γνωρίζω τι σήμαινε για μας." Σηκώθηκε να φύγει.</span></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf6C6YxPIxXt13mjNNkHexYkkVzmF8A7jO6-FObc_4RBLBzeBLbtelLwOAvw_RuJ2B-cJKSYYzIdB8kK62T3ZPlJ7NGsLZHa-Y5WQ1T7mnbN5PaSTGyqpxAqXgc6wd4grNnS3scj1nK20axB-sq9lH28g1JbnkQRT3ys_TwLttzarSXARNXb6yxd3ceazA/s1069/Tom-Watson-Sr-Founder-of-IBM.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1069" data-original-width="800" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhf6C6YxPIxXt13mjNNkHexYkkVzmF8A7jO6-FObc_4RBLBzeBLbtelLwOAvw_RuJ2B-cJKSYYzIdB8kK62T3ZPlJ7NGsLZHa-Y5WQ1T7mnbN5PaSTGyqpxAqXgc6wd4grNnS3scj1nK20axB-sq9lH28g1JbnkQRT3ys_TwLttzarSXARNXb6yxd3ceazA/w478-h640/Tom-Watson-Sr-Founder-of-IBM.jpg" width="478" /></a></div><span style="font-size: large;">Ο Tomas Watson τον συνάντησε στην πόρτα, τον κοίταξε στα μάτια και του έδωσε πίσω τον φάκελο λέγοντας, "Γιατί θα δεχόμουν αυτό όταν μόλις έχω επενδύσει πολλές χιλιάδες δολάρια στην εκπαίδευσή σου;"</span><div><span style="font-size: large;"><blockquote>Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/07/5150.html">Σέρβιρε κατά λάθος κρασί 5.150 ευρώ...</a> <span style="font-size: medium;">alertInfo}</span></blockquote></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο Watson μπορεί να ήταν ένας δύσκολος ηγέτης με αρκετά ελαττώματα, ωστόσο τον θυμό του τον διοχέτευε κυρίως σε όσους στη διοίκηση απέτυχαν να σκεφτούν (<a href="https://www.marketing-tips.gr/2018/09/think-ibm.html">"Think"</a> ήταν το motto της ΙΒΜ, που είχε επινοήσει ο ίδιος και βρισκόταν παντού μέσα στην εταιρεία). Ωστόσο ένα από τα χαρίσματά του ήταν αυτό: ότι δημιούργησε μια εταιρική κουλτούρα όπου αναγνωρίζεται το λάθος (αρκεί, βέβαια, να μην επαναληφθεί). </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-xMfcNHag_Lpdb6s2CJRfiupeF9yLP8HlUBo86ZkNGAahHvUGvhVMb1MnLGUf4kcNBpb3JpyVvS2QHEFrFNACeo6QMyfO4G9QChTvRAYAqeh0N9cnT91AoBVcHyeCUPwQkg7hwIcscUYtj9-xpjbbNzU24E6mnWEHvkQ6sWiDXRI-KZxX1Ax8k-6LNY1p/s600/20166A-recently-i-was-asked-if-i-was-going-fire-employee-thomas-j-watson.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="600" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-xMfcNHag_Lpdb6s2CJRfiupeF9yLP8HlUBo86ZkNGAahHvUGvhVMb1MnLGUf4kcNBpb3JpyVvS2QHEFrFNACeo6QMyfO4G9QChTvRAYAqeh0N9cnT91AoBVcHyeCUPwQkg7hwIcscUYtj9-xpjbbNzU24E6mnWEHvkQ6sWiDXRI-KZxX1Ax8k-6LNY1p/w640-h336/20166A-recently-i-was-asked-if-i-was-going-fire-employee-thomas-j-watson.png" width="640" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η κουλτούρα της ΙΒΜ αναγνώριζε ότι τα λάθη είναι ανθρώπινα και ως εκ τούτου αναπόφευκτα. Αναγνώριζε ότι μέσα από τα λάθη το προσωπικό μπορεί να γίνει πιο σοφό και παραγωγικό. Αναγνώριζε ότι η αυστηρή τιμωρία επιφέρει το συναίσθημα του φόβου, της αδράνειας, με αποτέλεσμα το προσωπικό να μην σκέφτεται.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/10/h-istoria-ths-IBM.html">Η ιστ</a></span><span><a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/10/h-istoria-ths-IBM.html"><span style="font-size: large;">ορία</span><span style="font-size: x-large;"> </span><span style="font-size: large;">της IBM</span></a><span style="font-size: x-large;"> </span></span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-49400947620472386372024-03-10T12:28:00.000+02:002024-03-10T12:28:33.551+02:00Τι είναι το demarketing;<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν το μάρκετινγκ ή απλώς το συγχέουν με άλλους κλάδους. Ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι πέρα από το μάρκετινγκ υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος: το demarketing.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRl2xAOULZUsk4cBDX7yQvyAUfXDfYdxcdAqMJp7PcJI9EpZSS2zuzCWgiLkPJT-M6KHdysgICRoAX9czCK43c22GyXRA4INJuZw00jMlFYHGl_gIwP9bTZ3eVkC2wZs17dostHN68ZVhMib2Z02tuFa1CSZuQn8t8PG3CYMsp1Ebjz-m3Wvpx9KR7B1TI/s1200/Demarketing-3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1200" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRl2xAOULZUsk4cBDX7yQvyAUfXDfYdxcdAqMJp7PcJI9EpZSS2zuzCWgiLkPJT-M6KHdysgICRoAX9czCK43c22GyXRA4INJuZw00jMlFYHGl_gIwP9bTZ3eVkC2wZs17dostHN68ZVhMib2Z02tuFa1CSZuQn8t8PG3CYMsp1Ebjz-m3Wvpx9KR7B1TI/w640-h640/Demarketing-3.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το <b>demarketing</b> είναι μια στρατηγική μάρκετινγκ που στοχεύει στον περιορισμό της ζήτησης για ένα προϊόν ή υπηρεσία. Συνήθως χρησιμοποιείται όταν η εταιρεία δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στη ζήτηση λόγω περιορισμένων πόρων ή προβλημάτων παραγωγής - αρκετές φορές η έλλειψη μπορεί να είναι τεχνητή. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ότι ακριβώς συνέβη πριν χρόνια με τη LEGO, η οποία βλέποντας τις πωλήσεις να αυξάνονται κατά 25%, σε τέτοιο σημείο που δεν μπορούσε να καλύψει την υπερβάλλουσα προσφορά, περιόρισε τις δαπάνες προώθησης.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2022/02/ti-einai-to-debranding.html">Τι είναι το debranding</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ενίοτε, η εταιρεία αποθαρρύνει τους καταναλωτές να αγοράσουν το προϊόν της, απλώς προωθώντας άλλα της προϊόντα, που πιθανόν έχουν μεγαλύτερο κέρδος.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το demarketing μπορεί να υλοποιηθεί μέσω του επανασχεδιασμού του προϊόντος, της απόσυρσης της εγγύησης, τον περιορισμό των σημείων πώλησης του προϊόντος, της αύξησης της τιμής ή της περικοπής των διαφημιστικών κονδυλίων. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIOQ9scsItNIzaToy6-Oe1R6awbZXB0CwH5V2Egq5n_kFuL_o6lbPL2w5dLFPvaATfNyuSIx-oBMT8jp7J7voS5kmbdwdOLuJaRxue0iUPKDH8-NoEdKWWTFvSezp3aZvaXkj0BsqisZhZPQCbg1u9EzsLtf68NbUmjJMN_jkq3hTfuND4Bv3Ssms91oah/s2048/demarketing-5-2048.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="2048" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIOQ9scsItNIzaToy6-Oe1R6awbZXB0CwH5V2Egq5n_kFuL_o6lbPL2w5dLFPvaATfNyuSIx-oBMT8jp7J7voS5kmbdwdOLuJaRxue0iUPKDH8-NoEdKWWTFvSezp3aZvaXkj0BsqisZhZPQCbg1u9EzsLtf68NbUmjJMN_jkq3hTfuND4Bv3Ssms91oah/w640-h360/demarketing-5-2048.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ουκ ολίγες φορές το demarketing έχει επιλεκτικό χαρακτήρα (selective demarketing), αποθαρρύνοντας μια συγκεκριμένη ομάδα καταναλωτών να προμηθευτεί το αγαθό (π.χ. ένας οικοδεσπότης απορρίπτει νέους που θέλουν να μείνουν στο κατάλυμά του, φοβούμενος ότι θα "βεβηλώσουν" το χώρο - μια πωλήτρια αποθαρρύνει μικρά κοριτσάκια να αγοράσουν fake nails).</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Συχνά το demarketing αποπνέει και ένα άρωμα καμπάνιας δημοσίων σχέσεων, όπως έπραξε το 2011 η εταιρεία ένδυσης Patagonia, όταν συμβούλεψε το κοινό να μην αγοράσει -για λόγους περιβαλλοντικούς- ένα συγκεκριμένο μπουφάν.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι προσπάθειες που κατέβαλλε ο όμιλος TATA για να αποθαρρύνει τους καταναλωτές από την αγορά του Tata Nano. Δεδομένου ότι η ζήτηση για το Tata Nano υπερέβαινε κατά πολύ την προσφορά, ο όμιλος σταμάτησε εντελώς την προώθηση του Tata Nano και άρχισε να προωθεί άλλα προϊόντα του ομίλου.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το demarketing, επίσης, θα μπορούσε να εφαρμοστεί από ορισμένους ελληνικούς τουριστικούς προορισμούς. Δύσκολο βέβαια, αν αναλογιστεί κάποιος ότι συχνά οι "υπεύθυνοι" των προορισμών αυτών δεν γνωρίζουν καν τι εστί μάρκετινγκ (άντε τώρα να τους μιλήσεις για demarketing)...</span></p>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-50034755749869415012024-03-09T09:21:00.002+02:002024-03-09T10:35:52.203+02:00Γιατί ορισμένοι πελάτες είναι αγενείς<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">«<i>Εχω τη μέση μου, να φωνάξεις ένα παιδί να μου τα πάρει στο αυτοκίνητο</i>», διαμήνυσε (ή μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, απαίτησε) πριν ακόμα αρχίσει να αδειάζει το καρότσι, η αγενής και αγέλαστη κυρία, γύρω στα 60, στην καθ' όλα ευγενική ταμία του σούπερ μάρκετ. Δεν είπε ούτε καν «παρακαλώ». Απλώς προφανώς θεώρησε ότι, αφού πληρώνει, μπορεί να ζητήσει ό,τι θέλει.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLhMYj-6yVf9_EGLfdSag4YzpuPlmBs8x4YTc5hQ2TgXLeLHceGDn6Jl-OhWGVpOE0w9Q5SR6BM8BpVSPmIn4UZL9NmHP82nQndx3tO3j0aMyZwy5VRUrVIg5YOn3CAefA-ZkO3tz5T8T4sxwkkckqwJovNv1YFQwql5T_BtSf8Uf58O3raLn-GM_UsI5/s1500/rudecustomer.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZLhMYj-6yVf9_EGLfdSag4YzpuPlmBs8x4YTc5hQ2TgXLeLHceGDn6Jl-OhWGVpOE0w9Q5SR6BM8BpVSPmIn4UZL9NmHP82nQndx3tO3j0aMyZwy5VRUrVIg5YOn3CAefA-ZkO3tz5T8T4sxwkkckqwJovNv1YFQwql5T_BtSf8Uf58O3raLn-GM_UsI5/w640-h426/rudecustomer.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οσοι υπάλληλοι έρχονται σε καθημερινή επαφή με πελάτες έχουν βιώσει ή βιώνουν καθημερινά τέτοιου είδους συμπεριφορές – ίσως είναι και ο λόγος που αρκετοί κάποια στιγμή απαυδησμένοι δηλώνουν ότι θα επιθυμούσαν ένα πόστο "behind the scenes", μακριά από πελάτες.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Γιατί όμως ορισμένοι πελάτες είναι αγενείς; Τι τους ωθεί ώστε να μιλήσουν άσχημα ή υποτιμητικά στον σερβιτόρο, την ταμία ή τον πωλητή; </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Έχουν πρόβλημα με το προϊόν/υπηρεσία</b>. Μπορεί να μην βρήκαν αυτό που ήθελαν (π.χ. ήταν σε προσωρινή έλλειψη) ή απλώς αυτό να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες τους. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Ενοχλήθηκαν από την κακή εξυπηρέτηση</b>. Δεν βρήκαν κανέναν να τους βοηθήσει ή απλώς αυτός που το έκανε ήταν αδιάφορος ή ανεκπαίδευτος – η κακή εξυπηρέτηση εξάλλου είναι ο κύριος λόγος που «χαλάει» τους πελάτες.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Είχαν μια δύσκολη μέρα.</b> Οι πελάτες κουβαλάνε μαζί τους όλα τα προβλήματα από το σπίτι ή τη δουλειά (π.χ. είναι αποκαμωμένοι, τσακώθηκαν με τη σύζυγο) και θέλουν να τα βγάλουν κάπου. Απλώς αναζητούν έναν «εύκολο» σάκο του μποξ. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμη: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2020/08/o-nomos-tou-aporrimmatoforou.html">Ο νόμος του απορριμματοφόρου (και γιατί κάθε υπάλληλος πρώτης γραμμής πρέπει να τον ξέρει)</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p class="MsoNormal"><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>«Όλες οι μέρες είναι δύσκολες»</b>. Πρόκειται για άτομα που γενικώς δεν έχουν τρόπους, που δεν θα πουν ποτέ «ευχαριστώ» ή «παρακαλώ», που είναι από τη φύση τους αγενείς – ίσως πάλι να πιστεύουν ότι αυτό είναι το φυσιολογικό.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Διακατέχονται από αίσθηση ανωτερότητας</b>. Πιστεύουν ότι η σερβιτόρα ή η ταμίας είναι κατώτερή τους (χρησιμοποιώντας κοινωνικά ή εισοδηματικά κριτήρια) και έτσι τους φέρονται ανάλογα. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Αντιπαθούν τον/την υπάλληλο.</b> Πιο σπάνια συναντάμε περιπτώσεις πελατών που απλώς αντιπαθούν (π.χ. λόγω του χρώματος ή της καταγωγής του) τον υπάλληλο που τους εξυπηρετεί και του το δείχνουν.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><i>Αν βρήκατε το άρθρο ενδιαφέρον, ίσως σας ενδιαφέρει το δια ζώσης σεμινάριο <a href="https://www.traveldailynews.gr/event/parapona-pelaton-kai-diacheirisi-diadiktyakon-kritikon/">"Παράπονα Πελατών και Διαχείριση Διαδικτυακών Κριτικών"</a></i></span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-24528770675756902432024-03-08T15:43:00.003+02:002024-03-08T15:44:14.825+02:00Bertha Ringer. Η γυναίκα που μας έμαθε να οδηγάμε...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Είμαστε στο 1888, και παρά τις όποιες τεχνικές βελτιώσεις, τα πρώτα –κατά παραγγελία– αυτοκίνητα του πρωτοπόρου Γερμανού μηχανικού Karl Benz δεν έχουν βρει μεγάλη ανταπόκριση από το κοινό, το οποίο παρέμενε επιφυλακτικό, αφού θεωρούσε ότι τα οχήματα αυτά δεν ήταν αξιόπιστα. Και η τιμή του πάντως ήταν απαγορευτική για τη συντριπτική πλειοψηφία, αφού τα 8.500 χρυσά μάρκα που κόστιζε, θα έδιναν μόνο σε λίγους τη δυνατότητα να το απολαύσουν. Εξάλλου, δεν ήταν λίγοι αυτοί που πίστευαν ότι αυτά τα περίεργα μαραφέτια υποκινούνταν από μυστηριώδεις και διαβολικές δυνάμεις…</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_T5lXe7j_ZIsGgoiXi7EBpABA9omT2EAPgU1NySGReYDCiHvpRz9u65WohNqJkQj1Ut96ZLlri706l-tKT7Ji_YvjTTvtfn9D56c5ygHfDuX3Z2IOuKtQrDCyc9fI77dWfuq0OBP-n-YrCWX8EL93Hl_J1OqA8Q_9FsiOHo5uOs1gphfWPjl94jq8Ljsp/s4867/Berthabenzportrait.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="4867" data-original-width="3655" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_T5lXe7j_ZIsGgoiXi7EBpABA9omT2EAPgU1NySGReYDCiHvpRz9u65WohNqJkQj1Ut96ZLlri706l-tKT7Ji_YvjTTvtfn9D56c5ygHfDuX3Z2IOuKtQrDCyc9fI77dWfuq0OBP-n-YrCWX8EL93Hl_J1OqA8Q_9FsiOHo5uOs1gphfWPjl94jq8Ljsp/w480-h640/Berthabenzportrait.jpg" width="480" /></a></span></div><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο Benz, συντηρητικός εκ φύσεως, είχε αρχίσει να αμφιβάλει για την εφεύρεσή του, όταν η σύζυγός του, Bertha Ringer (1849-1944), εξαίρετη μηχανικός και τελειομανής, σκαρφίστηκε κάτι πολύ έξυπνο και πρωτοποριακό, που θα έπειθε και τους πλέον δύσπιστους ότι το αυτοκίνητο είχε έρθει για να μείνει. Το ημερολόγιο έγραφε 5 Αυγούστου 1888, όταν η κυρία Ringer, εν αγνεία του συζύγου της, «φόρτωσε» τα δύο παιδιά της στο αυτοκίνητο και αποφάσισε να επισκεφτεί τη μητέρα της, που έμενε 100 χιλιόμετρα μακριά…</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος θα τολμούσε να κάνει ένα τόσο μεγάλο ταξίδι, αφού μέχρι τότε οι αποστάσεις που καλύπτονταν ήταν πολύ μικρές, συνήθως δοκιμαστικές και πάντα με την παρουσία μηχανικού. Ο στόχος της, φυσικά, δεν ήταν τόσο να επισκεφτεί τη μητέρα της αλλά να πείσει τον άνδρα της, που είχε αποτύχει να προσεγγίσει τους πλούσιους, ότι το αυτοκίνητο θα έπιανε στην αγορά μόνο όταν ο κόσμος αντιλαμβανόταν ιδίοις όμμασιν τη χρησιμότητά του.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η παράτολμη κυρία ξεκίνησε λοιπόν incognito το πρωί της 5ης Αυγούστου και μετά από πολλές περιπέτειες κατάφερε και έφθασε στον προορισμό της το βράδυ, οπότε και έστειλε τηλεγράφημα στον σύζυγό της, που εντωμεταξύ την αναζητούσε με αγωνία, για να του πει τα νέα και μάλιστα να του προτείνει κάποιες βελτιώσεις που έπρεπε να γίνουν. Την ημέρα εκείνη, όσοι έτυχε να βρεθούν στο δρόμο της, είδαν έκπληκτοι και τρομαγμένοι το περιβόητο και θορυβώδες horseless carriage, το οποίο περνούσε από μπροστά τους με μία… γυναίκα οδηγό (και δυο ανήλικα παιδιά).</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2xVgBZ-_gstJlC8Vhc88mDB2uXRk1l3udwaZbNr0um1S8ysNvwuJhjarCbygtWle8F2TmR6_IH9usMaCN86AZMjBuLE9MDeeKIKW8n9dPP0Fy1eJQKEvWRQhOuhi6H8pBxEypE6MG4b7ut3srK7WKRk3NhZnP5HC1DTUbFbo42UPJ7fTU5y-X_wb9ByXd/s1080/1709379591645.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="842" data-original-width="1080" height="498" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2xVgBZ-_gstJlC8Vhc88mDB2uXRk1l3udwaZbNr0um1S8ysNvwuJhjarCbygtWle8F2TmR6_IH9usMaCN86AZMjBuLE9MDeeKIKW8n9dPP0Fy1eJQKEvWRQhOuhi6H8pBxEypE6MG4b7ut3srK7WKRk3NhZnP5HC1DTUbFbo42UPJ7fTU5y-X_wb9ByXd/w640-h498/1709379591645.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Όπως ήταν αναμενόμενο, η απίστευτη περιπέτεια διαδόθηκε από στόμα σε στόμα σε όλη σχεδόν τη χώρα, όπως ακριβώς επιδίωκε η κυρία Ringer, που αποδείχθηκε ιδιοφυία στο μάρκετινγκ και τις δημόσιες σχέσεις. Όλοι αναρωτιόνταν πώς μπόρεσε μια γυναίκα μόνη να οδηγήσει για 100 χιλιόμετρα σε τόσο κακοτράχαλους δρόμους. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Χάρη στη δημοσιότητα που προκλήθηκε, τα αμάξια του Benz, αν και απλά στην κατασκευή τους και πρωτόγονα σε σχέση με αυτά που θα κατασκευαστούν λίγα μόλις χρόνια αργότερα, ήταν πια διάσημα και έτσι η επιχείρησή του κατάφερε τελικά να επιβιώσει και να ευημερήσει (το 1926 η εταιρεία του συγχωνεύτηκε με την Daimler και θα ονομαζόταν Mercedes). </span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-75299975519056947172024-03-07T09:58:00.003+02:002024-03-07T10:00:03.399+02:00Τι είναι το IKEA Effect<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ότι αγοράζοντας προϊόντα από τα ΙΚΕΑ, αναλαμβάνουμε τη συναρμολόγησή τους, μια διαδικασία που ενίοτε είναι διασκεδαστική ή και εξαιρετικά χρονοβόρα-ψυχοφθόρα. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι ότι όλο αυτό μας οδηγεί σε μία προκατάληψη, που είναι γνωστή ως ''IKEA Effect''. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiEuieBWQ3anvh82SL_o_9DAg7QMbzTox7lqOkF5QI83PhxZdRAE2BrXBokH1oNuK1wTjiC-10jj15iwf7VbvNl0ReRqpmX-kFYAcARWLe_Ot-lNwKfVwPxVoNm9giqMplz2EOGB0Frtcx_yyYYlKX2LQUVjZUcJet48zVAHiNxlTTQMMTwreofDGi7sBV/s1086/1_s_Xv4CApZwei4qshlBAn-A.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="906" data-original-width="1086" height="534" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiEuieBWQ3anvh82SL_o_9DAg7QMbzTox7lqOkF5QI83PhxZdRAE2BrXBokH1oNuK1wTjiC-10jj15iwf7VbvNl0ReRqpmX-kFYAcARWLe_Ot-lNwKfVwPxVoNm9giqMplz2EOGB0Frtcx_yyYYlKX2LQUVjZUcJet48zVAHiNxlTTQMMTwreofDGi7sBV/w640-h534/1_s_Xv4CApZwei4qshlBAn-A.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το <b>ΙΚΕΑ Effect</b> αναφέρεται σε μια γνωστική προκατάληψη που μας οδηγεί να δίνουμε μεγαλύτερη αξία στα προϊόντα που έχουμε συναρμολογήσει ή δημιουργήσει οι ίδιοι, ίσως επειδή αυτά αναδεικνύουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία μας, σε σύγκριση με τα προ-συναρμολογημένα αντικείμενα.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0 0 0 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το 2011, μια μελέτη των Michael I. Norton, Daniel Mochon και Dan Ariely με τίτλο "The IKEA effect: When labor leads to love," αποκάλυψε ότι οι συμμετέχοντες ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα premium 63% για έπιπλα που είχαν συναρμολογήσει οι ίδιοι, σε αντίθεση με πανομοιότυπα αντικείμενα που ήταν ήδη συναρμολογημένα.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το πείραμα εστιάστηκε πάνω στα στιγμιαία μείγματα κέικ. Όταν αυτά τα μείγματα εισήχθησαν αρχικά στη δεκαετία του 1950, δεν κατάφεραν να πετύχουν, επειδή οι νοικοκυρές θεωρούσαν ότι έκαναν το μαγείρεμα πολύ εύκολο - απαξίωναν τον κόπο του ψησίματος και έκαναν τη διαδικασία λιγότερο ικανοποιητική. Αφού οι κατασκευαστές άλλαξαν τη φόρμουλα, έτσι ώστε τα μείγματα να απαιτούν πλέον "περισσότερη προσπάθεια" με την προσθήκη ενός αυγού, κέρδισαν δημοτικότητα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: ΙΚΕΑ. <a href="https://www.marketing-tips.gr/2022/03/ikea-giati-theorountai-pagida-thanatou-gia-ta-zeygaria.html">Γιατί θεωρούνται ''παγίδα θανάτου'' για τα ζευγάρια...</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ουσιαστικά, αυτή η προκατάληψη κάνει τους ανθρώπους να εκτιμούν τα πράγματα για τα οποία έχουν αφιερώσει χρόνο και προσπάθεια για να τα δημιουργήσουν ή να συναρμολογήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι τα παρόμοια προκατασκευασμένα αντικείμενα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η λογική πίσω από αυτή την προκατάληψη είναι ότι οι άνθρωποι τείνουν να αποδίδουν μεγαλύτερη σημασία και νόημα σε πράγματα στα οποία έχουν κατά κάποιο τρόπο «προσκολληθεί», οδηγώντας σε μια αίσθηση ιδιοκτησίας και υπερηφάνειας. Μάλιστα για τα αγαθά αυτά οι άνθρωποι τείνουν να ξοδεύουν περισσότερα, κάτι που προφανώς γνωρίζει τόσο ο σουηδικός κολοσσός όσο και όλες αυτές οι εταιρείες που ζητούν από τον καταναλωτή να «συμμετέχει» στην παρασκευή.</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-47971040184466741392024-03-06T16:07:00.001+02:002024-03-06T16:07:52.757+02:00Ιδιοφυίες του μάρκετινγκ. Oprah Winfrey<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η <b>Oprah Winfrey</b> (1954-) είναι Αμερικανίδα ιδιοκτήτρια και διευθύντρια μέσων μαζικής ενημέρωσης, εκδότρια περιοδικών, συγγραφέας βιβλίων, τηλεοπτική παραγωγός, αλλά και ηθοποιός. Θεωρείται η κυριότερη influencer στην εποχή λίγο πριν την έλευση του διαδικτύου, καθώς μια και μόνο αναφορά της σε προϊόντα, υπηρεσίες* ή πρόσωπα (γνωστή ήταν η στήριξή της στον Barack Obama) ήταν ικανή να τα «αναστήσει» ή να τα «θάψει» - όταν κάποτε δήλωσε ότι δεν θα φάει ξανά burger με κρέας βοδινού, οι πωλήσεις του σημείωσαν κάμψη… </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtBRLE99_IPS0Qpqo8JWJRAHyZrWYtcrZXZWhV8zOh_cKon3BLAzkM9gS_PaVty2FHa3ivQPI9YN2NpDP6p3WsYymnh3iSsQRH7H2HnQqeYdvS8yT_JPNueP35parsu8wu5D3e2_PadO-84qW7D0dzhbF8eqZucFecyqIx87HkcR_w-ApVGKFtyqXIvjmG/s1280/1681839535597.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtBRLE99_IPS0Qpqo8JWJRAHyZrWYtcrZXZWhV8zOh_cKon3BLAzkM9gS_PaVty2FHa3ivQPI9YN2NpDP6p3WsYymnh3iSsQRH7H2HnQqeYdvS8yT_JPNueP35parsu8wu5D3e2_PadO-84qW7D0dzhbF8eqZucFecyqIx87HkcR_w-ApVGKFtyqXIvjmG/w640-h360/1681839535597.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η Oprah, όπως θα έμενε γνωστή, ό,τι έπιανε γινόταν χρυσό, κάτι που γνώριζαν πολύ καλά οι εταιρείες που κονταροχτυπιούνταν για να παρουσιάσουν τα προϊόντα τους στο σόου της. Όταν τη δεκαετία του ’90 εγκαινίασε ένα νέο τοκ-σόου με αντικείμενο το βιβλίο, κάθε βιβλίο που επέλεγε γινόταν γρήγορα μπεστ-σέλερ, με αποτέλεσμα να αποκτήσει σημαντική επιρροή και στον εκδοτικό χώρο. Κατάφερε ωστόσο να συνδέσει το όνομά της μόνο με προϊόντα αρίστης ποιότητας, θέτοντας αυστηρά κριτήρια στις εταιρείες που θα προέβαλε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το καθημερινό της πολυβραβευμένο talk show <b>"The Oprah Winfrey Show"</b> (1986-2011), στο οποίο όχι όνο πρωταγωνιστούσε αλλά -μέσα από την εταιρεία Harpo (αναγραμματισμός του ονόματός της, που σύστησε το 1988, ήταν και η ίδια παραγωγός, υπήρξε από τα δημοφιλέστερα του είδους, καθηλώνοντας για 25 χρόνια εκατομμύρια Αμερικανών. Καλλιέργησε όσο κανένας άλλος τη δημιουργία μιας πιο οικείας και εξομολογητικής ατμόσφαιρας στην επικοινωνία με τους κάθε λογής διάσημους και άσημους καλεσμένους της. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/07/idiofyies-toy-marketing-jan-carlzon.html">Ιδιοφυίες του μάρκετινγκ. Jan Carlzon</a> </span><span style="text-align: left;"> {alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Κατάφερε τα μειονεκτήματά της, που σε μεγάλο βαθμό τη σημάδεψαν, να τα μετατρέψει σε πλεονεκτήματα – η ίδια κάποτε είπε: "Turn your wounds into wisdom". Ηταν πάντα ανθρώπινη, συναισθηματική, ταπεινή, χωρίς να αποκρύψει τίποτα. Μίλησε με δάκρυα για τη φτώχια που βίωσε εξ απαλών ονύχων, την σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη, για τη διαλυμένη οικογένεια στην οποία μεγάλωσε, για το πρόβλημα με το βάρος της. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μολονότι ενσάρκωσε όσο καμία άλλη το αμερικάνικο όνειρο, ούσα η πρώτη αφροαμερικανίδα δισεκατομμυριούχος, φρόντισε να παραμένει πάντα προσιτή και σε πλήρη εναρμόνιση με το κοινό της, επιδεικνύοντας ενεργή ακρόαση και κατανόηση.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Έμεινε βέβαια στην ιστορία, τραβώντας πάντα τα φώτα της δημοσιότητας, και για τις εκπλήξεις-επιβραβεύσεις που έκανε, συνήθως με τη μορφή δώρων, όπως όταν προσκάλεσε 50 μέλλουσες νύφες και τις δώρισε ισάριθμα νυφικά. </span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ακόμα και όταν ο ανταγωνισμός από άλλα talk shows εντάθηκε τη δεκαετία του ’90, η Oprah παρέμεινε συγκεντρωμένη στο στόχο της και το κοινό της – πάντα σε ρόλο συμβουλευτικό, πάντα έτοιμη να βοηθήσει. Γι’ αυτήν, που μέσα από την παροχή ποιοτικού περιεχομένου διαμόρφωσε όσο καμία άλλη την αμερικανική κουλτούρα, ο κίτρινος Τύπος και τα tabloid θέματα δεν είχαν καμία θέση στο σόου της.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">* Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του "εκτοπίσματος" της 70χρονης σήμερα Oprah αρκεί μόνο να πούμε ότι όταν πριν λίγες ημέρες δήλωσε ότι φεύγει από το διοικητικό συμβούλιο της WeightWatchers, εγκαταλείποντας ταυτόχρονα το πρόγραμμα φαρμακευτικής αγωγής που ακολουθούσε για να χάσει βάρος, η μετοχή της εταιρείας έχασε μέσα σε μία μέρα το 24% της αξίας της...</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πηγή: </span><span style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.stamoulis.gr/100-1-%CE%99%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%86%CF%85%CE%90%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BA_p-408293.aspx">100+1 Ιδιοφυΐες του Μάρκετινγκ</a></span></span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-79895006948216905052024-03-05T17:16:00.001+02:002024-03-05T17:17:28.725+02:00Τα Wendy's εισαγάγουν τη δυναμική τιμολόγηση<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η γνωστή αλυσίδα fast food <b>Wendy’s </b>δήλωσε πρόσφατα ότι μαζί με τα νέα ψηφιακά μενού που θα εισαγάγει το 2025 (μια επένδυση ύψους 20 εκατ. δολαρίων), θα πειραματιστεί με τη… <b>δυναμική τιμολόγηση</b> (dynamic pricing).</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU_Y1MKto8kM1A1ecwHMHCYX7C9cZDGT2avMTyPfQDOljuYZHkfYl_fOXOA1Jg-soJ_qdteyLLseIKHKisNsBAxQeAOOrM3J6P508B5Bl_ekjglXfUqeXbaD9vm5OzAz9xYdcJDRJ0iWfm_v2oLZr5DYIMrw5MA3PmPjh-jjI1DIOBTp0YYiRgstciWTKP/s1440/AP24059548003073-e1709137735188.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1440" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU_Y1MKto8kM1A1ecwHMHCYX7C9cZDGT2avMTyPfQDOljuYZHkfYl_fOXOA1Jg-soJ_qdteyLLseIKHKisNsBAxQeAOOrM3J6P508B5Bl_ekjglXfUqeXbaD9vm5OzAz9xYdcJDRJ0iWfm_v2oLZr5DYIMrw5MA3PmPjh-jjI1DIOBTp0YYiRgstciWTKP/w640-h426/AP24059548003073-e1709137735188.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; <b>Οι τιμές των μπέργκερ θα μεταβάλλονται, χάρη στην επιστράτευση της τεχνικής νοημοσύνης, ανάλογα με τη ζήτηση και την ώρα της ημέρας,</b> ένα μοντέλο που εφαρμόζεται χρόνια από την Uber (με τις χρεώσεις να είναι γενικά υψηλότερες κατά τις ώρες αιχμής) και φυσικά τον κλάδο της φιλοξενίας και τις αερομεταφορές. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το μοντέλο αυτό, που δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ στο χώρο της εστίασης (το σίγουρο είναι ότι θα εξαπλωθεί, αν στεφθεί με επιτυχία), θορύβησε τους πιστούς οπαδούς των Wendy’s, που δυσανασχέτησαν στην ιδέα ότι οι τιμές θα αυξάνονται όταν η ζήτηση είναι αυξημένη (surge pricing). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ως εκ τούτου, μια μέρα μετά, τα Wendy’s επανήλθαν και ανακοίνωσαν ότι η είδηση δεν μεταδόθηκε σωστά και ότι: «Οι ψ<i>ηφιακές κάρτες μενού θα μας επιτρέψουν να αλλάξουμε τις προσφορές του μενού σε διαφορετικές ώρες της ημέρας και να προσφέρουμε εκπτώσεις και προσφορές αξίας στους πελάτες μας με πιο εύκολο τρόπο, ιδίως κατά τις πιο slow ώρες της ημέρας. Τα Wendy's δεν θα υλοποιήσουν δυναμική τιμολόγηση, η οποία είναι η πρακτική της αύξησης των τιμών όταν η ζήτηση είναι υψηλή. Αυτό δεν ήταν μια αλλαγή στα σχέδια. Δεν ήταν ποτέ το σχέδιό μας να αυξήσουμε τις τιμές όταν οι πελάτες μας μας επισκέπτονται περισσότερο</i>».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2021/03/h-istoria-twn-wendys.html">Η ιστορία των Wendy's...</a> </span><span style="text-align: left;"> {alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ουσιαστικά αυτό που τονίζει η αμερικάνικη εταιρεία είναι ότι η δυναμική τιμολόγηση δεν σημαίνει απαραίτητα υψηλότερες τιμές. Μολονότι οι καταναλωτές θα πληρώνουν περισσότερο κατά τις ώρες αιχμής (κάτι που τα Wendy’s αρνούνται), αυτό σημαίνει επίσης ότι θα πληρώνουν λιγότερο όταν η ζήτηση είναι πεσμένη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η δυναμική τιμολόγηση χρησιμοποιεί πραγματικά δεδομένα για να υπολογίσει πού μπορεί μια εταιρεία να ορίσει τις τιμές της. Αυτό επιτρέπει στις εταιρείες να κερδίσουν το μέγιστο που μπορούν σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή.</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-58107578938395607732024-03-04T10:06:00.001+02:002024-03-04T10:07:25.763+02:00Servuction. Τι είναι και πώς επηρεάζει την εμπειρία του πελάτη<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μολονότι στην παραγωγή των υλικών προϊόντων χρησιμοποιείται ο όρος production, στις υπηρεσίες ο αντίστοιχος όρος είναι το <b>servuction</b> (σύντμηση των όρων service και production). Το μοντέλο servuction αποτυπώνει όλα τα σημεία επαφής ενός τυπικού πελάτη με μία επιχείρηση παροχής υπηρεσιών, τα οποία και καθορίζουν το βαθμό ικανοποίησής του. Ας τα δούμε αναλυτικά:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Επαφή Μεταξύ Διαφορετικών Πελατών</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι περισσότερες υπηρεσίες συνήθως καταναλώνονται από πολλούς πελάτες ταυτόχρονα (π.χ. στο χώρο της πισίνας ή της ιδιωτικής παραλίας μπορεί να συνωστίζονται εκατοντάδες λουόμενοι). Η επαφή με άλλους πελάτες μπορεί να είναι δυσάρεστη (το ζευγάρι στο διπλανό τραπέζι τσακώνεται ή μιλάει δυνατά, ορισμένα μέλη του γκρουπ είναι γκρινιάρηδες και δύστροποι κ.λπ.) ή και ευχάριστη (ανάπτυξη φιλίας ή ερωτικής σχέσης κ.λπ.).</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τι θα μπορούσε, τώρα, να κάνει ο υπεύθυνος μάρκετινγκ προκειμένου να αποτρέψει τυχόν ανεπιθύμητες συνευρέσεις; Πολλοί επιλέγουν να ξεκαθαρίσουν με σαφήνεια ποια είναι η αγορά-στόχος (π.χ. ξενοδοχεία απευθύνονται σε ζευγάρια, «adults only», απαγορεύοντας αυστηρά την είσοδο σε παιδιά, ή εταιρείες που διοργανώνουν πακέτα απευθύνονται αποκλειστικά σε νέους ηλικίας 18-30), ώστε να υπάρχει ομοιογένεια ανάμεσα στην πελατειακή βάση. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Για παράδειγμα, δεν μπορούν να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή σε ένα ξενοδοχείο σύνεδροι ή υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων που παρακολουθούν ένα σεμινάριο μαζί με μαθητές-σπουδαστές που βρίσκονται στο πλαίσιο μιας μαθητικής εκδρομής ή εκπαιδευτικού προγράμματος.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIBwefuiEiIoSmjogPBLoUHrILrEwn-9b-ZIm1v7w7PYmBBITm6w9kCS5QwMjxaM5J9SlUxyCgbSOh27Up_S2dxh_jAMFhKNIn86GhOA_VNLb7bXUI9W36OaFdvBl0mK29goM4FHKF2JJpCrdip6cYLMjZJU0eVEuV7xXES8FRkUUgc5vOL5OlW_Si1H3Y/s1152/15-Figure3-1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="744" data-original-width="1152" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIBwefuiEiIoSmjogPBLoUHrILrEwn-9b-ZIm1v7w7PYmBBITm6w9kCS5QwMjxaM5J9SlUxyCgbSOh27Up_S2dxh_jAMFhKNIn86GhOA_VNLb7bXUI9W36OaFdvBl0mK29goM4FHKF2JJpCrdip6cYLMjZJU0eVEuV7xXES8FRkUUgc5vOL5OlW_Si1H3Y/w640-h414/15-Figure3-1.png" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Προσωπικό Πρώτης Γραµµής</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο πελάτης, όμως, έρχεται σε επαφή και με τους υπαλλήλους της εταιρείας. Σε μία εταιρεία παροχής υπηρεσιών, τόσο οι υπεύθυνοι υποδοχής, οι γκρουμ, οι ταμίες, οι σερβιτόροι, οι πωλητές κ.ά. έρχονται σε τακτική ή όχι επαφή με τους πελάτες. Η συμπεριφορά όλων αυτών καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το βαθμό ικανοποίησης των επισκεπτών του ξενοδοχείου, κρουαζιερόπλοιου, αεροπορικής εταιρείας, πιστωτικού ιδρύματος κ.α. Αρκεί ένας από αυτούς για να καταστρέψει την εμπειρία ενός επισκέπτη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Φυσικό Περιβάλλον (frontstage)</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ορατά, επίσης, στον επισκέπτη είναι όλα τα απτά στοιχεία (το άψυχο περιβάλλον) που αντικρίζει ο επισκέπτης, όπως η διακόσμηση, οι εξωτερικοί χώροι του κτιρίου, οι κοινόχρηστοι χώροι, τα έπιπλα κ.λπ. Όλα αυτά επικοινωνούν μηνύματα στους επισκέπτες (π.χ. αντικρίζοντας ένας επισκέπτης τις εξωτερικές εγκαταστάσεις ενός εστιατορίου, αναγνωρίζει αμέσως αν αυτό ταιριάζει στο προφίλ και τα γούστα του). Τα στοιχεία αυτά δύναται να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα που διαφοροποιεί την εταιρεία από τους ανταγωνιστές της.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Διαδικασίες και Συστήµατα που δεν είναι Ορατά (backstage)</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υπάρχουν, τέλος, ορισμένα τμήματα της υπηρεσίας που δεν είναι ορατά στους πελάτες. Τέτοια είναι το λογιστήριο, οι αποθήκες, τα γραφεία κ.λπ. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0 0 0 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αρκετοί ερευνητές ταυτίζουν τις υπηρεσίες με μια θεατρική παράσταση, όπου υπάρχουν front stage (οτιδήποτε γίνεται «πάνω στη σκηνή» – τα ορατά στοιχεία) και backstage δραστηριότητες (οτιδήποτε γίνεται «πίσω από τις κουρτίνες» - προετοιμασία ηθοποιών, ανάθεση ρόλων κ.λπ.). Οι «ηθοποιοί»/υπάλληλοι πρέπει να αφήνουν όλα τα προσωπικά τους προβλήματα ή τις ανησυχίες τους πίσω και να βγάζουν στη σκηνή το καλύτερό τους πρόσωπο. Όπως διαμήνυε ο Walt Disney στους υπαλλήλους του «χαμογελάτε είμαστε στη σκηνή».</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το τι γίνεται «πίσω από τη σκηνή» μπορεί να μην ενδιαφέρει άμεσα τους πελάτες, όμως, η ικανοποίησή τους εξαρτάται από το πόσο λειτουργικές και αποδοτικές είναι αυτές οι δραστηριότητες. Π.χ. όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα συμβεί αν το λογιστήριο κάνει λάθος στις χρεώσεις ή αν οι μάγειρες μπερδέψουν τις παραγγελίες. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ως εκ τούτου, οι περισσότερες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών δημιουργούν σχέδια (blueprints) όπου αποτυπώνουν όλες τις αλληλεπιδράσεις του πελάτη με την επιχείρηση (π.χ. από τη στιγμή που θα προσέλθει ο επισκέπτης στον κινηματογράφο μέχρι την αποχώρησή του), ώστε όλοι να γνωρίζουν τη θέση τους μέσα στην επιχείρηση, αλλά και να προβλεφθούν προβλήματα που μπορεί να προκύψουν σε κάποια φάση της εμπειρίας.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Εξάλλου, ορισμένες φορές το back stage ίσως να μην είναι και τόσο αόρατο. Φανταστείτε τον πελάτη που κατά λάθος μπαίνει στην κουζίνα του ξενοδοχείου πέντε αστέρων και αντικρίζει το απόλυτο χάος ή αυτόν που βλέπει μέσα από τη μισάνοικτη πόρτα της αποθήκης του σούπερ μάρκετ τις ταμίες να καπνίζουν και να κουτσομπολεύουν τους πελάτες.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μία από τις βασικές αρχές των πάρκων της Disney είναι: "<b>Never Let Backstage Come Onstage</b>" (ποτέ μην αφήνετε το παρασκήνιο να έρθει στη σκηνή). Οι έννοιες "backstage" και "frontstage" είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της μαγείας της Disney. Φανταστείτε ένα παιδί να βλέπει τη Σταχτοπούτα να καπνίζει τσιγάρο και να βρίζει σαν νταλικιέρης. Ίσως χρειαστεί χρόνια θεραπείας. Μια τέτοια εικόνα θα κατέστρεφε την ψευδαίσθηση που η Disney ξόδεψε δισεκατομμύρια για να δημιουργήσει. Ως μέλη του καστ, η προστασία της μαγείας αποτελεί βασικό μέρος της εργασίας τους. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το backstage δεν είναι, τέλος, μόνο ένας φυσικός χώρος, είναι επίσης μια στάση. Όλοι έχουμε ακούσει εργαζόμενους να συζητούν πράγματα που δεν πρέπει να συζητούνται στο frontstage. Οι πελάτες δεν θέλουν να ακούνε τους υπαλλήλους να συζητούν για το χθεσινοβραδινό πάρτι ή να τους ακούνε να παραπονιούνται μεταξύ τους για τον προϊστάμενό τους. Οι περισσότεροι ενοχλούνται όταν πρέπει να τραβήξουν την προσοχή μιας υπαλλήλου που διαβάζει ένα περιοδικό ή βάφει τα νύχια της. Κάθε μία από αυτές τις συμπεριφορές των εργαζομένων ανήκει στο παρασκήνιο και δεν παρεμβαίνει στην εμπειρία του πελάτη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Με πληροφορίες από το <a href="https://www.stamoulis.gr/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%9C%CE%AC%CF%81%CE%BA%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B3%CE%BA_p-407303.aspx">Τουριστικό Μάρκετινγκ </a></span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-44564290476929720662024-03-03T09:39:00.002+02:002024-03-03T10:37:36.588+02:00Πολυκαταστήματα Attica. Ζητούν από ταμία να πληρώσει 1.280 ευρώ...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η κουλτούρα αρκετών επιχειρήσεων αναγνωρίζει ότι «ουδείς αλάθητος». Αναγνωρίζει ότι επιτρέπονται τα λάθη του προσωπικού, αρκεί βέβαια αυτό να μαθαίνει από αυτά, και δεν ευνοεί την ανάληψη τιμωρητικής δράσης. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πριν από χρόνια, σε μεγάλο online travel agent ένας υπάλληλος έκανε μια επική γκάφα, καθώς πρόσθεσε πρωινό στα καταλύματα, που κόστισε στην εταιρεία το ιλιγγιώδες ποσό των 1,9 εκατ. ευρώ. Κατόπιν τούτου, υπέβαλε την παραίτησή του, η οποία όμως δεν έγινε αποδεκτή. Η εταιρεία θεώρησε ότι ο εν λόγω υπάλληλος δεν θα υποπέσει ξανά στο ίδιο λάθος και προτίμησε να τον κρατήσει παρά να επενδύσει σε κάποιον άλλον που μπορεί να σφάλλει και να χρεώσει την επιχείρηση άλλα 2 εκατομμύρια. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Είναι εξάλλου γνωστή και η ιστορία, πριν από λίγα χρόνια, με τον σερβιτόρο βρετανικού <a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/07/5150.html">εστιατορίου</a> που κατά λάθος σέρβιρε στον πελάτη κρασί αξίας 5.150 ευρώ. </span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Δυστυχώς αν κάτι τέτοιο συνέβαινε στην χώρα μας ο υπάλληλος όχι μόνο θα είχε απολυθεί, αλλά θα τον πήγαιναν δικαστικά για να τους πληρώσει τη ζημιά… Οι περισσότεροι θα θυμούνται πριν λίγα χρόνια τη ρήτρα <a href="https://www.marketing-tips.gr/2018/02/30.html">ξενοδοχείου</a> βρετανικών συμφερόντων στην Κω που χρέωνε 30 ευρώ τις κοπέλες που καθάριζαν τα δωμάτια για κάθε παράπονο πελάτη σχετικά με την καθαριότητα...</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5QXxzPKMu3awebNIn941T0VXuFKny-MMF0x_9Qr4f-D7Ey1oCCtgvNIW5tc7cWrZ4-sXQO5r0H7vNL1E6FZjt9LwSk9MM3ETYCORAFnqlA0jd2RwOTGM2uiGMw8jOHf4y-Nq5Hv67GHqGYVfO2XKUmvexjxQNMXBy1eOLYrduuKVF5344hEgljEdy9j1k/s600/Screenshot%202023-06-21%20112354%20(1).jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="386" data-original-width="600" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5QXxzPKMu3awebNIn941T0VXuFKny-MMF0x_9Qr4f-D7Ey1oCCtgvNIW5tc7cWrZ4-sXQO5r0H7vNL1E6FZjt9LwSk9MM3ETYCORAFnqlA0jd2RwOTGM2uiGMw8jOHf4y-Nq5Hv67GHqGYVfO2XKUmvexjxQNMXBy1eOLYrduuKVF5344hEgljEdy9j1k/w640-h412/Screenshot%202023-06-21%20112354%20(1).jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πριν λίγες μέρες, είχαμε ένα παρόμοιο περιστατικό από τα Attica Πολυκαταστήματα. Πρόσφατα παρουσιάστηκε ταμειακό έλλειμμα ύψους 1.280 ευρώ, τα οποία η εταιρεία απαίτησε από την ταμία, που κατά τα άλλα πληρώνεται με 660 ευρώ το μήνα (και χωρίς να παίρνει επίδομα ταμείου). Βέβαια της έκανε διευκόλυνση καθώς θα της παρακρατεί λίγα λίγα από το μισθό της (120 ευρώ το μήνα). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η αλήθεια πάντως είναι ότι τόσο στα Attica, τα οποία στο 9μηνο του 2023 επέδειξαν κέρδη ύψους 8 εκατ., όσο και σε πολλές άλλες επιχειρήσεις, ο υπάλληλος αλλάζει συνέχεια πόστα, καθώς η εργοδοσία δεν κάνει προσλήψεις, εργάζεται υπερωρίες, πληρώνεται ψίχουλα και συχνά έχει να κάνει με παράλογους πελάτες (ή πελάτες επιρρεπείς στην κλοπή – όσοι έχουν εργαστεί σε καταστήματα ρούχων θα καταλάβουν). Αν σε όλα αυτά προστεθεί η κούραση και το στρες, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι, όταν κάποια στιγμή κάνουν το λάθος, θα χρωστάνε κιόλας…</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πριν λίγο καιρό μια φίλη πέρασε από συνέντευξη από ένα μικρό σούπερ μάρκετ πόλης (franchise γνωστής αλυσίδας). Ο ιδιοκτήτης ήταν ειλικρινής μαζί της, καθώς της είπε ότι πλήρωνε "καλά" (λίγο πάνω από αυτό που ορίζει ο νόμος) και ότι θα έκανε τα πάντα: καθάρισμα, ταμείο, ανεφοδιασμό ραφιών κ.λπ. Μάλιστα δεν παρέλειψε να πει, με απόλυτη φυσικότητα, ότι αν κατά το γέμισμα των ραφιών έσπαγε κάτι, π.χ. μια μαρμελάδα, θα το πλήρωνε η ίδια...</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-81757074372130911562024-03-02T10:07:00.001+02:002024-03-02T10:07:46.158+02:00Πώς χειριζόμαστε έναν πελάτη που κάνει ρατσιστικό σχόλιο...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο ρατσισμός δεν πρέπει να έχει θέση σε ένα επιχειρηματικό, και όχι μόνο, περιβάλλον. Τα αρνητικά σχόλια για το χρώμα του δέρματος, την εθνικότητα ή την κουλτούρα ενός ατόμου είναι πολύ προσβλητικά και απαράδεκτα. Δυστυχώς αρκετοί πελάτες ασπάζονται την ιδεολογία ότι μια συγκεκριμένη φυλή, εθνοτική ομάδα είναι κατώτερη. Η αντιμετώπιση τέτοιων ρατσιστών πελατών μπορεί να είναι πολύ δύσκολη, ειδικά όταν τα αρνητικά τους σχόλια είναι απόρροια θυμού.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd25vWNi94BtXxbTMXugTIyLxKp8Ez-k0g9SGbeb5cDb-6UhekvJyzCRq9BJCvYJkDHEza7ffok_DNdiDnrjY7BY__CkI-IdZZm3NZa30dOvIhjkYqE43b7f6Yl8SUWm3nXRGbn1wa7nUJPs1kyvyyj3xA-sZ6ko84GhyJzx0uZLi0Pyfxp9Y_tW9NqXyY/s768/not-all-customers-are-good-customers-768x768.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="768" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd25vWNi94BtXxbTMXugTIyLxKp8Ez-k0g9SGbeb5cDb-6UhekvJyzCRq9BJCvYJkDHEza7ffok_DNdiDnrjY7BY__CkI-IdZZm3NZa30dOvIhjkYqE43b7f6Yl8SUWm3nXRGbn1wa7nUJPs1kyvyyj3xA-sZ6ko84GhyJzx0uZLi0Pyfxp9Y_tW9NqXyY/w640-h640/not-all-customers-are-good-customers-768x768.png" width="640" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τι κάνουμε λοιπόν όταν ένας πελάτης εκτοξεύει ρατσιστικά σχόλια προς έναν υπάλληλο μας, ένα οποιοδήποτε στέλεχος ή προς άλλους πελάτες; Ας δούμε κάποιες χρήσιμες συμβουλές:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Παραμείνετε ψύχραιμοι και επαγγελματίες</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αυτό είναι δύσκολο να γίνει, ωστόσο μια λεκτική αντιπαράθεση με αυτόν τον πελάτη μόνο κακό μπορεί να κάνει (σε αυτές τις περιπτώσεις η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει και να οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς), τόσο για τον υπάλληλο όσο και για την εταιρεία. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μην ξεχνάτε ότι το 93% της επικοινωνίας είναι μη λεκτική. Ως εκ τούτου, η γλώσσα του σώματός σας (π.χ. ένα βλέμμα) θα αποτυπώσει τη δυσαρέσκειά σας. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Αφήστε τον υπεύθυνο να «βγάλει το φίδι από την τρύπα»</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο υπεύθυνος θα πρέπει να εξηγήσει στον πελάτη ότι τέτοιες συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές στο χώρο εργασίας (και όχι μόνο) και ότι αν συνεχίσει θα πρέπει να του ζητήσει να φύγει (σ.σ. έχετε κάθε δικαίωμα να τον «απολύσετε»). Καλό είναι να έχει φροντίσει να απομακρύνει τον υπάλληλο, ώστε να μην επιβαρυνθεί περαιτέρω συναισθηματικά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τη σκηνή μπορεί να την παρακολουθούν άλλοι πελάτες (ακόμη και να την καταγράφουν με τα κινητά τους), ως εκ τούτου το μήνυμα θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Καλέστε την ασφάλεια, αν ο ρατσιστής πελάτης γίνει επιθετικός.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Συμπαρασταθείτε στους ανθρώπους σας</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το να πέφτει κανείς θύμα ρατσιστικής μεταχείρισης μπορεί να είναι τραυματικό για ορισμένους εργαζόμενους. Σε ένα τέτοιο <a href="https://www.marketing-tips.gr/2020/02/blog-post_15.html">περιστατικό</a>, σε πολυτελές εστιατόριο ξενοδοχείου στην Αττική η Φιλιππινέζα βοηθός σερβιτόρου ξέσπασε σε κλάματα. Σταθείτε λοιπόν δίπλα τους, κυριολεκτικά, μιλήστε τους, κατανοήστε την απογοήτευσή τους. Με αυτόν τον τρόπο, οι εργαζόμενοι θα αισθάνονται ασφαλείς - αυτό δείχνει ότι η διοίκηση ενδιαφέρεται σοβαρά για την ευεξία και την ασφάλειά τους. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRl_6P-ygmIPheNlF0F-y4qiuNcvIH8nf3x25F-F5Kfise_ZHMysiCrgjTKBvz06RFAmidAUtF1LXT-xih23M9F2kCWOnw_LsqcP-U7yPYBXhT3PFbKG8P-EERH90zSe1kIOzAp_vVNqEswO7WFfseAOt6vRw0XQ3Ew7eIglIQwvqNAFBYiy5JPTfAVR79/s395/3d52ec836ce47bf3dfff2b4fdd7b561e4e-18-tip-for-citizens.rsquare.w400.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="395" data-original-width="394" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRl_6P-ygmIPheNlF0F-y4qiuNcvIH8nf3x25F-F5Kfise_ZHMysiCrgjTKBvz06RFAmidAUtF1LXT-xih23M9F2kCWOnw_LsqcP-U7yPYBXhT3PFbKG8P-EERH90zSe1kIOzAp_vVNqEswO7WFfseAOt6vRw0XQ3Ew7eIglIQwvqNAFBYiy5JPTfAVR79/w399-h400/3d52ec836ce47bf3dfff2b4fdd7b561e4e-18-tip-for-citizens.rsquare.w400.webp" width="399" /></a></span></div><span style="font-size: large;"><br /></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Καλλιεργήστε μια κουλτούρα μηδενικής ανοχής</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μην κάνετε αποδεκτές τέτοιες συμπεριφορές ούτε από πελάτες, ασχέτως τι αποφέρουν στην εταιρεία (αποζημιώστε τους, αν χρειαστεί και στείλτε τους αλλού), είτε φυσικά από συναδέλφους, με τους οποίους η συνεργασία, αν όντως επιβεβαιωθεί το παράπτωμα, θα πρέπει να τερματίζεται άμεσα. Ενθαρρύνετε και στηρίξτε τη διαφορετικότητα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/06/pws-souvlatzidiko-xeiristhke-to-ratsistiko-aithma-pelatissas.html#google_vignette">Πώς σουβλατζίδικο χειρίστηκε το ρατσιστικό αίτημα πελάτισσας</a> </span><span style="text-align: left;"> {alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ένας υπάλληλος που έρχεται σε επαφή με πελάτες αξίζει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό και αξιοπρέπεια. Εάν ένας πελάτης κάνει ένα ρατσιστικό σχόλιο (ή τον κακομεταχειριστεί), είναι σημαντικό η εταιρεία να πάρει θέση και να τον/την στηρίξει. Αν δεν το πράξει αυτό, θα «διαβρώσει» το ηθικό τους, κάτι που νομοτελειακά θα βγει στον πελάτη – επιπρόσθετα, σε ακραίες περιπτώσεις, θα προστατέψει την επιχείρηση από το να κινηθεί νομικά ο υπάλληλος εναντίον της. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος για τον οποίο μια εταιρεία πρέπει να πάρει αυτή τη θέση. Πρέπει να το κάνει επειδή αυτό είναι το σωστό.</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-3979729656967039462024-03-01T13:57:00.000+02:002024-03-01T13:58:14.063+02:00Sam Walton. Τρεις άγνωστες ιστορίες που καταδεικνύουν την ιδιοφυία του...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο <b>Sam Walton</b>, ιδρυτής της <b>Wal-Mart</b>, ήταν μία ιδιοφυία του μάρκετινγκ αλλά και ένας CEO που έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην ενίσχυση της εμπειρίας του πελάτη. Υπάρχουν μάλιστα τρεις ελάχιστα γνωστές ιστορίες που καταδεικνύουν την προσήλωσή του στην εξυπηρέτηση του πελάτη. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">1. <b>Κρατήστε τις γωνίες καθαρές</b>. Αφού επισκεπτόταν τους ταμίες, ο Sam Walton περπατούσε στις μακρινές γωνίες του Garden Center, ένα από τα μεγαλύτερα καταστήματα της Wal-Mart, και επιθεωρούσε την καθαριότητα και την οργάνωσή τους. Η λογική του ήταν απλή. Αν οι γωνίες του Garden Center ήταν τακτοποιημένες και οργανωμένες, τότε πιθανότατα και το υπόλοιπο κατάστημα θα ήταν. Αλλά αν υπήρχαν συσσωρευμένα σκουπίδια, αράχνες και βρωμιά, έπεται ότι θα υπήρχε το ίδιο σε όλο το κατάστημα. Και τότε ο διευθυντής και οι βοηθοί του θα είχαν μια επώδυνη "Come to Sam" συνάντηση. Το αντικείμενο της συζήτησης θα ήταν γνωστό. Δεν τραβάς τη γραμμή της άριστης εξυπηρέτησης σε κανένα σημείο του καταστήματος, ούτε καν στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του Garden Center.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMtjEoes2uIrGXU8mSDrOvk_J82XiqSFfVQ721HChrYdTTy4r_F2uXs1gjYRjdtXajavyzb0_nsistY8U_BZnzV7Kb3WSIbqt_uTWhmprFR6gH02AWkywQMOQpO2CGuj3Eu4Y-UOtm67mEjmRDfrO2NEUQdOXpA1ZEZxdhJhPRU2yaY-inKgNh83Avu1Qf/s3840/Quotefancy-1127731-3840x2160.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1292" data-original-width="3840" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMtjEoes2uIrGXU8mSDrOvk_J82XiqSFfVQ721HChrYdTTy4r_F2uXs1gjYRjdtXajavyzb0_nsistY8U_BZnzV7Kb3WSIbqt_uTWhmprFR6gH02AWkywQMOQpO2CGuj3Eu4Y-UOtm67mEjmRDfrO2NEUQdOXpA1ZEZxdhJhPRU2yaY-inKgNh83Avu1Qf/w640-h216/Quotefancy-1127731-3840x2160.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">2. <b>Ο πελάτης έχει πάντα δίκιο</b>. Ναι, κάποιοι πελάτες θα επωφεληθούν και θα καταχραστούν το σύστημα πού και πού, αλλά συνολικά το να λειτουργήσετε υπέρ του πελάτη έχει καλή επιχειρηματική λογική. Υπήρξε ένας πελάτης, για παράδειγμα, ο οποίος προσπάθησε να επιστρέψει μια ελαττωματική χλοοκοπτική μηχανή σε ένα κατάστημα χωρίς απόδειξη αγοράς. Ο διευθυντής του καταστήματος αρνήθηκε να την αλλάξει, οπότε ο πελάτης τηλεφώνησε στα κεντρικά γραφεία της Wal-Mart. Την ίδια ημέρα, ο διευθυντής του καταστήματος έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Sam Walton, που του είπε να επιλέξει την καλύτερη χλοοκοπτική μηχανή του καταστήματος και να την παραδώσει προσωπικά στο σπίτι του πελάτη, λέγοντάς του μάλιστα: "...και όσο θα είσαι εκεί, κούρεψε το γκαζόν του".</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">3. <b>Μην κρύβετε τη «βρωμιά» σας στην οροφή</b>. Ο Sam Walton ήταν πιλότος. Του άρεσε να πετάει και να κάνει αιφνιδιαστικές επισκέψεις στα καταστήματά του. Ήταν γνωστός για το ότι επιθεωρούσε τον αριθμό των αυτοκινήτων στα πάρκινγκ καθώς πετούσε. Γινόταν έξαλλος αν έβλεπε ένα άδειο πάρκινγκ- προφανώς, κάτι δεν πήγαινε καλά, αλλά όχι για πολύ. Ο Sam θα έβρισκε την άκρη… Ένα απόγευμα είδε κάτι που τον έκανε σχεδόν να προσγειώσει το αεροπλάνο του στο άδειο πάρκινγκ. Όταν έμαθε ότι ο ίδιος ο Walton θα έκανε αιφνιδιαστική επίσκεψη, ο διευθυντής και το προσωπικό του έσπευσαν να συμμαζέψουν το χώρο παραλαβής. Μη γνωρίζοντας ότι ο Walton ήταν ιδιωτικός πιλότος, τα στοίβαξε όλα στην ταράτσα... Η ταράτσα ήταν ένα χάος, αλλά ο χώρος παραλαβής έλαμπε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large; text-align: left;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large; text-align: left;">Διαβάστε ακόμη:<a href="https://www.marketing-tips.gr/2024/01/eimai-o-pelaths-poy-den-tha-epistrepsei-pote.html"> Είμαι ο πελάτης που δεν θα επιστρέψει ποτέ</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-77134685678974155392024-02-29T15:12:00.000+02:002024-02-29T15:12:55.241+02:00Εστιατόρια σούσι. Βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο στην Ιαπωνία<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το σούσι είναι ένα από τα πιο εμβληματικά εδέσματα της ιαπωνικής κουζίνας με φανατικούς φίλους ανά τον κόσμο, αλλά στη γενέτειρά του τα εστιατόρια αυτά βάζουν λουκέτο με τον ταχύτερο ρυθμό που έχει καταγραφεί μετά την πανδημία του 2020.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQf_3t2AImEwbIT6PATzIN8pboySWnQ9EUoKh-D7lg5I809vOkreLP_n6f_5KTJa-yjTe5MtoKssUGGj_G3UeBQPNOVmqlsS37KuM642GkOItPZN3-wFkgzG8tEiFVPw6Hip6-bc-wSZob54NfnfDI88ySsZhUixeDzd0RkWzHb8KcN4l1eS6n1HF2F9gB/s768/sushi-768x480.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="768" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQf_3t2AImEwbIT6PATzIN8pboySWnQ9EUoKh-D7lg5I809vOkreLP_n6f_5KTJa-yjTe5MtoKssUGGj_G3UeBQPNOVmqlsS37KuM642GkOItPZN3-wFkgzG8tEiFVPw6Hip6-bc-wSZob54NfnfDI88ySsZhUixeDzd0RkWzHb8KcN4l1eS6n1HF2F9gB/w640-h400/sushi-768x480.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα καταστήματα εστίασης που σερβίρουν σούσι έχουν πληγεί από την άνοδο των τιμών πρώτων υλών, τις ελλείψεις προσωπικού και την περικοπή των μέτρων στήριξης που είχαν παρασχεθεί την περίοδο της πανδημίας. Συγκεκριμένα, πέντε εστιατόρια πτώχευσαν στην Ιαπωνία τον Ιανουάριο, αριθμός που είναι ο υψηλότερος σε ένα μήνα από τον Αύγουστο του 2020.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μάλιστα, οι πτωχεύσεις των εστιατορίων σούσι στην Ιαπωνία φέτος μπορεί να ξεπεράσουν τις 30 περιπτώσεις που καταγράφηκαν το 2020, καθώς τα μικρότερα εστιατόρια δυσκολεύονται να λειτουργήσουν σε μια εποχή που ο πληθωρισμός προκαλεί αύξηση του κόστους των τροφίμων και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Συν τοις άλλοις, η ανάγκη αποπληρωμής των δανείων της εποχής του Covid αποτελεί πρόσθετο βάρος. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μετά από δεκαετίες αποπληθωρισμού και πτώσης των τιμών, η Ιαπωνία βρέθηκε στο άλλο άκρο καθώς χτυπήθηκε τα τελευταία δύο χρόνια από την παγκόσμια αύξηση του πληθωρισμού. Η άνοδος των τιμών των εισαγόμενων προϊόντων και η αποδυνάμωση του γεν ανέβασαν το κόστος ζωής για τα ιαπωνικά νοικοκυριά, που δεν είναι συνηθισμένα στον πληθωρισμό.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο πληθωρισμός των τροφίμων εκτινάχθηκε σε υψηλά επίπεδα πολλών δεκαετιών πέρυσι, με την τιμή των ψαριών να αυξάνεται κατά 14,8% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα τον Μάιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία της Ιαπωνίας.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πάντως, το φαινόμενο των εταιρικών πτωχεύσεων είναι γενικό στην Ιαπωνία, αλλά ο τομέας των υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των καταστημάτων εστίασης, έχει πληγεί περισσότερο. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πηγή: <a href="http://moneyreview.gr">moneyreview.gr</a></span></p><p><br /></p>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-87729452068911760802024-02-27T12:38:00.000+02:002024-02-27T12:38:53.175+02:00Δωμάτιο-μινιατούρα στο Λονδίνο γίνεται ανάρπαστο...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Με τιμή μεταξύ 36 και 52 λίρες τη βραδιά, ο οικοδεσπότης τονίζει ότι ενώ το στούντιο δεν είναι η βέλτιστη διαμονή για κάθε τουρίστα, είναι μια εξαιρετική εναλλακτική για όσους θέλουν να εξερευνήσουν το Λονδίνο με χαμηλό προϋπολογισμό.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πρόσφατο ρεπορτάζ της βρετανικής “Daily Star” παρουσίασε ένα μικροσκοπικό Airbnb δωμάτιο με ντους στην κρεβατοκάμαρα, το οποίο επικρίθηκε από τους χρήστες των Social Media για το μέγεθός του. Παρ’ όλα αυτά και με 52 λίρες τη βραδιά θεωρείται από πολλούς μια εξαιρετική επιλογή για ταξιδιώτες που ταξιδεύουν σούπερ οικονομικά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Όσοι θέλουν να επισκεφθούν την αγγλική πρωτεύουσα χωρίς να πληρώσουν για ένα δωμάτιο (καθώς είναι γνωστό πόσο ακριβό είναι το Λονδίνο) μπορούν να ρίξουν μια ματιά σε μια από τις μικρότερες διαμονές Airbnb στην πόλη. Το “minimal studio” στην Baron Street στο Βόρειο Λονδίνο έχει περιγραφεί από τους χρήστες των social media ως “κελί φυλακής” λόγω του μικροσκοπικού του μεγέθους και των ελάχιστων ανέσεων, αλλά αυτό δεν φαίνεται να είχε επίδραση στη δημοτικότητά του.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrEkb612N87bTfuwNYnjjbUn_ISDARmlOr_WxhbrL9oH4V-kfMtEJqssKb8eAa_5hzgGiaJ13ViJ-mbucAemGZw-YdSykL24JXiFX1eXj9ErhYiAARhdpmOJeUrCE3axUbqU7KYqbCc8KcSN345dOuNnCkovdIIVEHY3lsV4TfYZFMxCZjXNOCvNMHCixb/s1600/Airbnb-01.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrEkb612N87bTfuwNYnjjbUn_ISDARmlOr_WxhbrL9oH4V-kfMtEJqssKb8eAa_5hzgGiaJ13ViJ-mbucAemGZw-YdSykL24JXiFX1eXj9ErhYiAARhdpmOJeUrCE3axUbqU7KYqbCc8KcSN345dOuNnCkovdIIVEHY3lsV4TfYZFMxCZjXNOCvNMHCixb/w640-h360/Airbnb-01.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το μικροσκοπικό δωμάτιο διαθέτει δικό του μπάνιο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο κρεβάτι. Ακόμη, υπάρχει ένα ντους με πλακάκια, κάτι που δίνει την εντύπωση ότι μπορεί κάλλιστα ο χώρος να ήταν μπάνιο πριν μετατραπεί σε Airbnb. Ευφυέστατος ο νεροχύτης για το πλύσιμο των χεριών, που είναι μέρος από το καζανάκι της τουαλέτας!</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">“Οι ξενώνες είναι ένας τρόπος για να μειώσει κανείς το κόστος – ένα δωμάτιο σε κοιτώνα 16 κρεβατιών στο Smart Hyde Park Inn Hostel κοστίζει από μόλις 19 λίρες. Εν τω μεταξύ, ένα μονόκλινο δωμάτιο, με κοινόχρηστο μπάνιο, κοστίζει από 44 λίρες τη βραδιά στο ξενοδοχείο Belgrove. Ωστόσο, ένα δωμάτιο μόνο με ιδιωτικό μπάνιο τείνει να κοστίζει πολύ περισσότερο”, σημειώνει το ρεπορτάζ.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η περιγραφή του στούντιο λέει: “Ο ‘χαμένος κρίκος’ μεταξύ ενός ολοκληρωμένου χώρου και ιδιωτικού δωματίου! Ένα πλήρως αυτόνομο δωμάτιο που κλειδώνει, με δικό του ντους, νιπτήρα, τουαλέτα και κρεβάτι, ακόμη και ένα γραφείο/χώρο εργασίας! [sic] Το μικρό του μέγεθος επιτρέπει την καλύτερη τιμή για τον δικό σας χώρο σε μια επιθυμητή κεντρική τοποθεσία με εξαιρετικές συγκοινωνιακές συνδέσεις”.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6ByP5coAS6f6K_jlJ6UD3sBtvlyMPNzV7B8QEX31_SYYBxaMN2b7cYOhds6jXtVRiA_9AUJjwa0WK8i9wfcmHP4ducwos5pD6TNIL1x7Zj0vozApBVogYt5-EwJWi1dqkRcfH5Ae2SxiFAlSwCN8JH_QSo4IprUxR_ZHGWHeDoan_eILaRBLv0eYNL3i/s1600/Airbnb-02.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6ByP5coAS6f6K_jlJ6UD3sBtvlyMPNzV7B8QEX31_SYYBxaMN2b7cYOhds6jXtVRiA_9AUJjwa0WK8i9wfcmHP4ducwos5pD6TNIL1x7Zj0vozApBVogYt5-EwJWi1dqkRcfH5Ae2SxiFAlSwCN8JH_QSo4IprUxR_ZHGWHeDoan_eILaRBLv0eYNL3i/w640-h360/Airbnb-02.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το θετικό είναι ότι το μικροσκοπικό δωμάτιο φαίνεται καθαρό – και υπάρχει επίσης ένα γραφείο αν ο ένοικος σκοπεύει να το χρησιμοποιήσει για να εργαστεί ή να μελετήσει. Παρά το μικρό του μέγεθος, οι επισκέπτες το έχουν αγαπήσει δίνοντάς του 4,93 αστέρια.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ένας έγραψε: “Το δωμάτιο είναι μικρό, αλλά έχει όλα όσα χρειάζεστε. Είναι πολύ καθαρό και ο οικοδεσπότης είναι εξυπηρετικός. Από αυτήν την τοποθεσία θα μπορούσα εύκολα να περπατήσω στο κέντρο του Λονδίνου, ενώ μπορείτε επίσης να πάρετε το μετρό ή το λεωφορείο. Υπάρχουν πολλές παμπ και μπαρ τριγύρω. Το συνιστώ!” Ένας άλλος πρόσθεσε: “Πέρασα υπέροχα στο Angel! [Ο οικοδεσπότης] ήταν εξαιρετικά προσεκτικός και φιλικός και φρόντισε η διαμονή μου να ήταν τέλεια. Το στούντιο είναι άψογα καθαρό και όλα είναι πολύ καλά μελετημένα για να κάνουν τον μικρό χώρο όσο το δυνατόν πιο άνετο Το Cherry στην κορυφή είναι η τοποθεσία: μια υπέροχη ήσυχη μικρή γειτονιά στην καρδιά του Λονδίνου!».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ωστόσο, το επίμαχο δωμάτιο είχε λιγότερο θετική ανταπόκριση στο X (Twitter), όπου έχει συγκριθεί ακόμη και με κελί φυλακής. Εκεί κάποιος είπε: “Είναι ένα ‘κυριλέ’ κελί. Γιατί υπάρχει παράθυρο αντί για μπάρες;” Ένας δεύτερος χρήστης έγραψε: “Μοιάζει με κελί φυλακής που σχεδιάστηκε από την ΙΚΕΑ”, ένας τρίτος έγραψε: “Αυτό δεν μπορεί να είναι αληθινό!”.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο οικοδεσπότης σχολίασε: “<i>Παραδέχομαι ότι ο χώρος είναι πολύ μικρός. Είμαι πολύ ειλικρινής σχετικά με τους περιορισμούς του στην καταχώριση της Airbnb – και δεν μπορεί να γίνει κράτηση ‘άμεσα’. Ρωτώ τους πιθανούς επισκέπτες τις ιδιαιτερότητες του ταξιδιού τους και δεν προσπαθώ να αποσπάσω τα λεφτά τους – αρνούμαι μάλιστα πολλές αιτήσεις</i>”.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πηγή: <a href="http://traveldailynews.gr">traveldailynews.gr</a></span></p><p style="text-align: justify;"><br /></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-60231971626579108072024-02-25T11:59:00.000+02:002024-02-25T11:59:20.313+02:00Μύκονος και Σαντορίνη. Τελικά που έκατσε η μπίλια το 2023;<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στα μέσα του καλοκαιριού του 2023 όλα τα sites διαμήνυαν την κατακόρυφη πτώση της Μυκόνου και της Σαντορίνης, δύο νησιών που πάντα ηγούταν της τουριστικής ανάπτυξης. Αρκετοί μάλιστα μιλούσαν για πτώση που έφθανε το 40-50%.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Κάνοντας, ωστόσο, απολογισμό διαπιστώνουμε ότι όντως τα δύο νησιά κινήθηκαν πτωτικά, χωρίς ωστόσο να επιβεβαιώνονται τα παραπάνω νούμερα. Η Μύκονος είχε μειωμένο τζίρο, συγκριτικά με το 2022, περί το -11%, η δε Σαντορίνη κυμάνθηκε στο -3% - αμφότερες οι αφίξεις στα δύο νησιά κινήθηκαν ελαφρώς πτωτικά (πηγή <a href="http://traveldailynews.gr">traveldailynews.gr</a>). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα νούμερα αυτά βέβαια δεν πρέπει να προκαλούν κανέναν εφησυχασμό καθώς έλαβαν χώρα σε μια σεζόν που κινήθηκε έντονα αυξητικά, περί το 10%, με πολλά αεροδρόμια να "αναστενάζουν" από τουρίστες. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnU1jkZJx4MycjvWWsMA0-p_NE4Z4OcJUfqkypOi6Ngxd_TKSLpW82FuPpYyP0iT0sIRr1mVICU4H24245jATNqO-EQNCB28TAyNSNSwQE0-sMuA6c65b0Rg51Hl6P8-ah4Mld7cpUKsUuaB8_I9Fyl5_m3uA5lbG36G5kGq2J1y_VQLM-RwCW3aAQpkEW/s768/santorini-768x431.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="431" data-original-width="768" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnU1jkZJx4MycjvWWsMA0-p_NE4Z4OcJUfqkypOi6Ngxd_TKSLpW82FuPpYyP0iT0sIRr1mVICU4H24245jATNqO-EQNCB28TAyNSNSwQE0-sMuA6c65b0Rg51Hl6P8-ah4Mld7cpUKsUuaB8_I9Fyl5_m3uA5lbG36G5kGq2J1y_VQLM-RwCW3aAQpkEW/w640-h360/santorini-768x431.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Τις πταίει;</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Γιατί όμως οι δύο ναυαρχίδες μας κινήθηκαν πτωτικά. Ηταν απλώς μια κακή συγκυρία ή συνιστά την αρχή μιας ευρύτερης πτώσης και παρακμής;</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Φυσικά καμία σοβαρή μελέτη/έρευνα για τους λόγους της πτώσης δεν έχει γίνει. Αλήθεια, πώς θα διορθωθεί η κατάσταση αν δεν ξέρουμε ποιο είναι το πρόβλημα; Η ερώτηση είναι ρητορική.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το σίγουρο είναι ότι η πτώση δεν αποδίδεται αποκλειστικά σε έναν παράγοντα, αλλά μάλλον σε μια ποικιλία παραμέτρων. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το αρνητικό word-of-mouth, ιδιαίτερα για τη Μύκονο, σίγουρα επηρέασε αρνητικά, με τα social media να βρίθουν από αρνητικά σχόλια για το νησί, την εξυπηρέτηση και τις τιμές. Πλέον, αυτό που κάποτε ήταν το δυνατό τους χαρτί, έχει πλέον εξελιχθεί σε βαρίδι.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το value-for-money είναι και αυτό ένα πρόβλημα, με αμφότερους προορισμούς συχνά να μην προσφέρουν καλή σχέση ποιότητας-τιμής. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα είναι ότι τα δύο νησιά υπάγονται στο φάσμα του overtourism (υπερτουρισμού). Η φέρουσα ικανότητά τους έχει κατά πολλού ξεπεραστεί, οι ελλιπείς υποδομές δεν αντέχουν και σίγουρα δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τους τουρίστες (π.χ. νοσοκομεία, δρόμοι, απορρίμματα, ύδρευση, αποχέτευση), οι ντόπιοι δυσανασχετούν. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αν σε όλα αυτά προστεθεί το ανύπαρκτο μάρκετινγκ (για branding προορισμού ούτε λόγος), τότε αντιλαμβανόμαστε ότι η πτώση ίσως επήλθε φυσιολογικά. Ο τουρισμός εξάλλου ήταν ανέκαθεν στον αυτόματο, χωρίς καμία ουσιαστική στρατηγική. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Τι θα μπορούσε να γίνει;</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πέρα από οτιδήποτε άπτεται του μάρκετινγκ, της διαφήμισης και του branding (δεν θα έπρεπε αυτοί οι δύο προορισμοί να έχουν δική τους -μοντέρνα- ιστοσελίδα και, γιατί όχι, μια υπηρεσία που θα διαχειριζόταν τη διαδικτυακή τους φήμη;), καθώς και τη βελτίωση των υποδομών, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα σχετικά με τον υπερτουρισμό και τη διατήρηση του παραδοσιακού χαρακτήρα τους (ό,τι έχει απομείνει). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2022/08/tourismos-ta-noumera0eyhmeroun-omws-oi-plhgesparamenoun.html">Τουρισμός: Τα νούμερα ευημερούν, όμως οι πληγές παραμένουν...</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Δυστυχώς, μολονότι και οι δύο προορισμοί φλερτάρουν εδώ και χρόνια με το τελευταίο στάδιο του κύκλου ζωής ενός προορισμού (ναι, σωστά, και οι προορισμοί έχουν κύκλο ζωής), τα μέτρα που έχουν ληφθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι μάλλον... ασπιρίνες. Απαιτείται <b>διαχείριση και όχι προώθηση του προορισμού</b> και σίγουρα θα πρέπει όλοι οι ενδιαφερόμενοι να κάτσουν και να δουν τι τουρισμό θέλουν και πώς θέλουν να είναι το νησί τους σε 5-10 χρόνια (σ.σ. πρέπει σίγουρα να μπει ένα φρένο στις οικοδομικές άδειες και στην Airbnb). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αλλά επειδή τα λεφτά είναι πολλά και τα συμφέροντα είναι μεγάλα, πολύ φοβάμαι ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα συμβεί. Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα... Μόνο που το άγνωστο δεν θα είναι και πολύ άγνωστο...</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υ.Γ.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι πολλά κυκλαδίτικα νησιά, όπου τα τελευταία χρόνια επικρατεί οικοδομικός οργασμός, φλερτάρουν με την ιδέα να γίνουν η επόμενη Μύκονος ή Σαντορίνη... </span></p>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-4159216813901014272024-02-24T10:58:00.002+02:002024-02-24T10:59:22.879+02:00Γιατί τα περισσότερα φερμουάρ γράφουν ΥΚΚ;<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πριν ξεκινήσετε να διαβάζετε αυτό το άρθρο, ελέγξτε το φερμουάρ σας στο παντελόνι, την ζακέτα, την τσάντα κ.α. Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα αυτό να αναγράφει τα αρχικά <b>ΥΚΚ</b>.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τι ακριβώς όμως σημαίνουν τα ΥΚΚ; Αναφέρονται στην κατασκευάστρια εταιρεία, την ιαπωνική <b>Yoshida Kogyo Kabushikigaisha.</b></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiutkiI3FtU_GYjRecL6joT8qQmJMGxUWgrquxpgtq9WG_Xrhps-onjFy1rSCCwRkA3GPM04FwbAgotonoQ5Bfg7ZuoYwz0lVJ9JEH7vdTssqlR_Zb9r5Ef4HuFtrsQi4z_MjLc0Rf3T3uiVM6TrqADPu-WfEyol04ZaZwrpulW5rkpXXjjguB2BidxleMn/s590/Macro_YKK_Zipper.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="590" data-original-width="440" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiutkiI3FtU_GYjRecL6joT8qQmJMGxUWgrquxpgtq9WG_Xrhps-onjFy1rSCCwRkA3GPM04FwbAgotonoQ5Bfg7ZuoYwz0lVJ9JEH7vdTssqlR_Zb9r5Ef4HuFtrsQi4z_MjLc0Rf3T3uiVM6TrqADPu-WfEyol04ZaZwrpulW5rkpXXjjguB2BidxleMn/w478-h640/Macro_YKK_Zipper.jpg" width="478" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πρόκειται για μια εταιρία κατασκευής φερμουάρ και άλλων συνδετικών προϊόντων που ιδρύθηκε την δεκαετία του '30 από τον Tadao Yoshida. Σχεδόν έναν αιώνα μετά, η ΥΚΚ διαθέτει 200 εργοστάσια και προμηθεύει ολόκληρο τον κόσμο με φερμουάρ – σήμερα, οι απόγονοι του Yoshida είναι από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στον κόσμο (Νο. 645 σύμφωνα με τη λίστα του Forbes). Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο παρασκευάζει επτά δισ. φερμουάρ, περίπου το 50% της συνολικής παραγωγής, με το προϊόν της να εμπιστεύονται με κλειστά μάτια οι πιο διάσημοι σχεδιαστές ρούχων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο λόγος; Μα, είναι τα πλέον αξιόπιστα. Κανένας σχεδιαστής ρούχων δεν θα ήθελε να προμηθευτεί φθηνά φερμουάρ, με τον κίνδυνο να αποδειχθούν δυσλειτουργικά. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο ότι η ΥΚΚ ελέγχει κάθε φάση της παραγωγής, από την πρώτη ύλη μέχρι και το τελικό προϊόν – μάλιστα κατασκευάζει η ίδια τα μηχανήματα που χρησιμοποιεί – η επιτομή της καθετοποιημένης παραγωγής. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0 0 0 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ένας εμπειρογνώμονας: «<i>Η YKK κατασκευάζει απίστευτα αξιόπιστα φερμουάρ, τα στέλνει πάντα εγκαίρως, προσφέρει μια ευρεία γκάμα χρωμάτων, υλικών και στυλ. Όλα αυτά, προσφέροντας σχετικά ανταγωνιστικές τιμές»</i>.</span></p></blockquote><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqzKqfUPHCz2YD8U5YcRODElYOiF2EhmJwM-Y_25WcfoLYqA7F293Cv0IjVriGAJk522FkT78bBRlFxt7iecTowLpLiUM_6ePr3vuBw-xQTmeAHHXjzoiZe5FoZLzz45Ux-hbs8KCLlMLLkfx3bEH6pqpUpd51Ujqmi8UHglDK6HabIvFV-EwtXpHubXAD/s578/Cycle-of-Goodness-YKK-Corporate-Philosophy.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="217" data-original-width="578" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqzKqfUPHCz2YD8U5YcRODElYOiF2EhmJwM-Y_25WcfoLYqA7F293Cv0IjVriGAJk522FkT78bBRlFxt7iecTowLpLiUM_6ePr3vuBw-xQTmeAHHXjzoiZe5FoZLzz45Ux-hbs8KCLlMLLkfx3bEH6pqpUpd51Ujqmi8UHglDK6HabIvFV-EwtXpHubXAD/w640-h240/Cycle-of-Goodness-YKK-Corporate-Philosophy.png" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο Yoshida ήταν υπέρμαχος της φιλοσοφίας "<b>Cycle of Goodness</b>" (ο κύκλος της καλοσύνης – παραπέμπει σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε βιωσιμότητα), σύμφωνα με την οποία «κανένας δεν ωφελείται, αν δεν αποφέρει οφέλη σε άλλους». </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υιοθετώντας αυτή την αρχή, δημιούργησε τα καλύτερα φερμουάρ, που θα προσέφεραν αξία τόσο στους παραγωγούς ενδυμάτων όσο και τον τελικό πελάτη. Φυσικά όλη αυτή η υπεραξία θα ωφελούσε, μέσω των υψηλότερων πωλήσεων, την ίδια την εταιρεία και τους ανθρώπους της και δη την κοινωνία. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πάντως, φαίνεται ότι οι απόγονοί του λησμόνησαν αυτή την αρχή, καθώς η εταιρεία κατηγορήθηκε, το 2007, για price fixing (καρτέλ - συμφωνία κάτω από το τραπέζι ώστε να διατηρούνται οι τιμές ψηλά).</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-19443669472325562942024-02-23T09:33:00.001+02:002024-02-23T09:34:59.999+02:00Be Our Guest. Πώς η Disney δημιουργεί στιγμές μαγείας...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η φιλοσοφία του <b>Walt Disney</b> στα πάρκα του ήταν ότι δεν είχε πελάτες (customers), αλλά ευπρόσδεκτους επισκέπτες (<b>guests</b>). Μην ξεχνάτε ότι πριν από τη Disneyland, τα λούνα παρκ ήταν συχνά βρώμικα και ανασφαλή μέρη, με προσωπικό από γκρινιάρηδες, δύστροπους υπαλλήλους. Το όραμα του Disney ήταν οι επισκέπτες να αισθάνονται ότι ήταν φιλοξενούμενοι στο σπίτι του και περίμενε από κάθε μέλος του προσωπικού να τους φέρεται ανάλογα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Δεν επιθυμούσε να καλλιεργηθεί μια νοοτροπία απλής συναλλαγής. Στη Disneyland η έμφαση θα δινόταν στην αλληλεπίδραση και στις σχέσεις (με άλλα λόγια, στη "φιλοξενία") με τους επισκέπτες και στην παροχή μιας συνολικής εμπειρίας που κάνει κάθε επισκέπτη να αισθάνεται σαν οικογένεια και όχι σαν απλός επισκέπτης στο πάρκο.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ενώ η φιλοσοφία του Disney για την εξυπηρέτηση παρέμεινε αναλλοίωτη για δεκαετίες μετά το θάνατό του, οι λεπτομέρειες της φιλοσοφίας εξυπηρέτησης έχουν εξελιχθεί και περιλαμβάνουν τις ακόλουθες κατευθυντήριες γραμμές:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span>Διατηρήστε οπτική επαφή, χαμογελάστε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> Χ</span>αιρετάτε και καλωσορίζετε κάθε επισκέπτη</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span>Επιδιώξτε την αλληλοεπίδραση με τους επισκέπτες</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span>Παρέχετε άμεση «αποκατάσταση» της εξυπηρέτησης</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> Ε</span>πιδεικνύετε ανά πάσα στιγμή την κατάλληλη γλώσσα του σώματος</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span>Διασφαλίστε τη "μαγική" εμπειρία του επισκέπτη</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> Ε</span>υχαριστήστε κάθε επισκέπτη.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsXAvpZP9eW_zCqgwkPZHx5s4t4RGIksXz_NmLWKNq1GwCpI1T1rl_-M1393QBQHUlkJ0F5vetp7uqTXMfXFNhghq72teNbIOAcUqsLLvMyG0h9eGoPFlR88qm83OM2RtVev1lPZcC4OQmrV5Rx3jivLvmcRYhAyjvncLKFu8y1pefXDZCt9H6Z-xd6Jeo/s957/7-guest-service-guidelines.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="957" data-original-width="768" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsXAvpZP9eW_zCqgwkPZHx5s4t4RGIksXz_NmLWKNq1GwCpI1T1rl_-M1393QBQHUlkJ0F5vetp7uqTXMfXFNhghq72teNbIOAcUqsLLvMyG0h9eGoPFlR88qm83OM2RtVev1lPZcC4OQmrV5Rx3jivLvmcRYhAyjvncLKFu8y1pefXDZCt9H6Z-xd6Jeo/w514-h640/7-guest-service-guidelines.webp" width="514" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ας αναλύσουμε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία, διότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μπορείτε να τα εφαρμόσετε στη δική σας επιχείρηση.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Διατηρήστε οπτική επαφή και χαμογελάστε</b>. Κάποια από αυτά είναι τόσο βασικά που θα πίστευε κανείς ότι θα αποτελούσαν πάγια πρακτική σε κάθε οργανισμό. Αυτό είναι ίσως το πιο εύκολο στη λίστα και απαιτεί ελάχιστη έως καθόλου προσπάθεια. Η οπτική επαφή με τον πελάτη δείχνει ότι είστε παρόντες και επικεντρωμένοι μόνο σε αυτόν. Του δίνετε να καταλάβει ότι έχει την πλήρη προσοχή σας. Και ένα ειλικρινές χαμόγελο λέει ότι είστε εκεί για να εξυπηρετήσετε.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Υποδεχτείτε και καλωσορίστε κάθε επισκέπτη.</b> Η Disney το κάνει αυτό για εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες του πάρκου καθημερινά σε όλα τα πάρκα της σε όλο τον κόσμο. Πλέον έχουν έναν απίστευτα μεγάλο αριθμό από cast members για να βοηθήσουν στην επίτευξη αυτού του στόχου. Αν και είναι εξαιρετικά απίθανο κάθε υπάλληλος να μπορεί να χαιρετήσει κάθε επισκέπτη που περνάει την πόρτα σας, είναι σημαντικό κάποιος να το κάνει. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Αναζητήστε επαφή με επισκέπτες.</b> Αυτό βασίζεται στον χαιρετισμό κάθε επισκέπτη. Βάλτε όλους στην ομάδα να είναι σε επιφυλακή για να ασχοληθούν με τους πελάτες σας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τα cast members ανταλλάσσουν καρφίτσες με παιδιά και ενήλικες, προσφέρονται να βγάλουν φωτογραφίες ώστε όλοι στην παρέα να είναι στη φωτογραφία, αστειεύονται με μια αντίπαλη αθλητική ομάδα αν φοράει αθλητική φανέλα ή ξεκινούν συζητήσεις με βάση την καταγωγή κάποιου. Αυτά συχνά συμβαίνουν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, καθώς οι επισκέπτες κινούνται μέσα στις ουρές.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Παρέχετε άμεσα service recovery.</b> Τα cast members είναι εξουσιοδοτημένα να παρέχουν άμεση αποκατάσταση της υπηρεσίας (εντός λογικών ορίων). Εάν ένα παιδί ρίξει το παγωτό, ένα μέλος του προσωπικού μπορεί να πάει και να του φέρει ένα άλλο χωρίς χρέωση. Αν ένας επισκέπτης είναι ενοχλημένος, τα μέλη του προσωπικού μπορούν να του προσφέρουν ένα Fastpass για μια από τις βόλτες ή να του εξασφαλίσουν προνομιακή θέση για μια παράσταση στο πάρκο. Τις περισσότερες φορές, το να ακούσετε απλώς το παράπονο και να προσφέρετε προτάσεις μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Επιδεικνύετε ανά πάσα στιγμή την κατάλληλη γλώσσα του σώματος</b>. Στην Disney, όταν βρίσκεστε στη σκηνή (onstage), το σόου συνεχίζεται και η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου σας πρέπει να είναι ανοιχτές και φιλόξενες, ό,τι κι αν συμβεί. Τα προβλήματα και οι ανησυχίες στα παρασκήνια πρέπει να παραμείνουν στα παρασκήνια (backstage). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Διασφαλίστε τη "μαγική" εμπειρία του επισκέπτη</b>. Στη Disney, όλη η προσοχή εστιάζεται στην παροχή μιας εξαιρετικής εμπειρίας για τους επισκέπτες. Κάθε ένα από τα μέλη του καστ γνωρίζει ότι παίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην παράδοση και τη διατήρηση της μαγείας της Disney. Για παράδειγμα, είναι απαράδεκτο να παραπονιέστε για προσωπικά ή επαγγελματικά θέματα ενώ βρίσκεστε μπροστά στους επισκέπτες. Οι επισκέπτες δεν πρέπει ποτέ να βλέπουν χώρους στα παρασκήνια, όπως αποθήκες, αίθουσες διαλείμματος κ.λπ.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqFSoEWA_vyYIs5EaSnzWjwIv_GgtTik4Uzn2kLtOCwMuPRIfDpCZ71zYgFC7yA3lj-wXn5Db0sgvBJB5BIpQI67fndBfC4MVSA0J1bEw6w1ZoOxFROAwJBJb7X5qjbfO-wtthfmBXiS7uqbniqZgNYLRv-10ryvW9K0vizPRfeQwCPJJOYD2eAh1f38A1/s2048/Festival-of-Fantasy-Returns-Cast-Members-Ambassadors-Car-6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="2048" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqFSoEWA_vyYIs5EaSnzWjwIv_GgtTik4Uzn2kLtOCwMuPRIfDpCZ71zYgFC7yA3lj-wXn5Db0sgvBJB5BIpQI67fndBfC4MVSA0J1bEw6w1ZoOxFROAwJBJb7X5qjbfO-wtthfmBXiS7uqbniqZgNYLRv-10ryvW9K0vizPRfeQwCPJJOYD2eAh1f38A1/w640-h360/Festival-of-Fantasy-Returns-Cast-Members-Ambassadors-Car-6.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Ευχαριστήστε κάθε επισκέπτη.</b> Αυτό είναι πάρα πολύ εύκολο. Ωστόσο, πόσες εταιρείες έχετε επισκεφθεί που δεν σας ευχαρίστησε κανείς; Ό,τι κι αν συμβαίνει, πρέπει πάντα να αφιερώσετε ένα λεπτό για να ευχαριστήσετε τους πελάτες που σας επισκέπτονται ή που ψωνίζουν από εσάς. Οι πελάτες θα πρέπει να αισθάνονται ότι τους εκτιμάτε. Το να ευχαριστείτε τους πελάτες δεν σημαίνει απαραίτητα να λέτε "ευχαριστώ" κάθε φορά, είναι περισσότερο η ιδέα ενός τρυφερού αποχαιρετισμού στο τέλος μιας αλληλεπίδρασης. Μια από τις επιλογές που έχουν τα cast members είναι να λένε "Να έχετε μια μαγική μέρα".</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Customer Vs. Guest</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η σχέση πελάτη (customer) και εταιρείας είναι συχνά συναλλακτικής φύσης. Η εταιρεία παρέχει μια υπηρεσία ή ένα προϊόν και ο πελάτης δίνει χρήματα ως αντάλλαγμα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Όμως η σχέση ενός επισκέπτη (guest) με την εταιρεία (οικοδεσπότη) είναι πολύ διαφορετική. Όταν μας επισκέπτεται ένας καλεσμένος είναι πιθανό να κάνουμε τα εξής προκειμένου να του αφήσουμε μια θετική εντύπωση από την εμπειρία του μαζί μας:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Καθαρίζουμε το σπίτι, βάζουμε τα καλά σερβίτσια, ετοιμάζουμε το γεύμα ανάλογα με τις προτιμήσεις των καλεσμένων μας. Τους υποδεχόμαστε στην πόρτα με ένα θερμό καλωσόρισμα και ένα ειλικρινές χαμόγελο. Τους προσκαλούμε μέσα με ενθουσιασμό, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους κάνουμε να νιώσουν άνετα, τους ψυχαγωγούμε και τους προσκαλέσουμε να επιστρέψουν.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Be Our Guest</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η φιλοσοφία των «επισκεπτών» -θεωρητικά πάντα- εφαρμόζεται σε κάθε επιχείρηση. Το να σκέφτεστε τους πελάτες ως φιλοξενούμενους σας βοηθά να απομακρυνθείτε από τη νοοτροπία της απλής εργασίας σε μια νοοτροπία που επικεντρώνεται στην οικοδόμηση σχέσεων. Υιοθετήσετε τη νοοτροπία του να αντιμετωπίζετε τους πελάτες ως ευπρόσδεκτους επισκέπτες. Κάντε το όπως η Disney, που θεωρείται από τις κορυφαίες στο χώρο της εξυπηρέτησης του «επισκέπτη».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/07/walt-disney.html"></a></span></span></p><blockquote><span style="text-align: left;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/07/walt-disney.html">Walt Disney. Η ιστορία</a> </span></span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/11/disney.html"></a></span></p><blockquote><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2019/11/disney.html">"Τι ώρα είναι η παρέλαση των τρεις;" Πώς απαντούν οι υπάλληλοι της Disney</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-47880891827009783472024-02-22T15:10:00.003+02:002024-02-22T15:15:52.095+02:00Η ιστορία της The Body Shop<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η Ανίτα Ρόντικ, ιδρύτρια των <b>The Body Shop</b>, ήταν µια επιχειρηµατίας που κατάφερε να αφήσει µε τρόπο µοναδικό το στίγµα της στον επιχειρηµατικό χώρο. Ίδρυσε µία επιχείρηση που σύντοµα έγινε γνωστή για το σεβασµό της προς το περιβάλλον, ενώ και η ίδια, ως ακτιβίστρια που µεγάλωσε στη δεκαετία του 1960 τα τότε χρόνια της αµφισβήτησης, κατάφερε να ευαισθητοποιήσει µια µεγάλη µερίδα του πληθυσµού σε θέµατα που άπτονταν µε την προστασία του περιβάλλοντος και τα ανθρώπινα δικαιώµατα.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το 1942, εποχή όπου µαινόταν ο Β’ Παγκόσµιος Πόλεµος, γεννήθηκε από Ιταλοεβραίους γονείς σε ένα καταφύγιο στην Αγγλία η Ανίτα Περίλι. Οι γονείς της διέθεταν µία καφετέρια, όπου η µικρή µαζί µε τα άλλα τρία αδέρφια της προσέφεραν τις υπηρεσίες τους µετά το σχολείο και τα σαββατοκύριακα. Σε µικρή ακόµη ηλικία, η Ανίτα θα βιώσει το χωρισµό των γονιών της και, λίγο αργότερα, το γάµο της µητέρας της µε τον πρώτο ξάδερφο του πρώτου της συζύγου. Αυτό όµως που θα έµενε βαθιά χαραγµένο στη µνήµη της ήταν το γεγονός ότι η µητέρα της τής αποκάλυψε, λίγο µετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της από φυµατίωση, ότι αυτός ήταν ο βιολογικός της πατέρας.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μετά το σχολείο η Περίλι σπούδασε για να γίνει καθηγήτρια, ενώ πήρε υποτροφία για να συνεχίσει της σπουδές της στο Ισραήλ. Όµως, ως γνήσια αντικοµφορµίστρια, διώχτηκε από τη χώρα επειδή δεν αφοµοίωσε την εγχώρια κουλτούρα. Τα επόµενα χρόνια έκανε διάφορες δουλειές και µε τα χρήµατα που µάζεψε ταξίδεψε ανά τον κόσµο µε τελευταίο σταθµό το Γιοχάνεσµπουργκ, από όπου και εκδιώχθηκε, για µία ακόµη φορά, επειδή παραβίασε το νόµο του απαρτχάιντ.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Επιστρέφοντας στην Αγγλία, η µητέρα της τής προξενεύει τον Γκόρντον Ρόντικ, τον οποίο τελικά παντρεύεται ενόσω ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί τους, το 1971. Το ζευγάρι διέθετε ένα εστιατόριο και ένα ξενοδοχείο οκτώ δωµατίων, τα οποία όµως σύντοµα τους κατέβαλαν σωµατικά, µε αποτέλεσµα να τα πουλήσουν και να αναζητήσουν κάτι πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV9uyBiCi6IxAtTUM4AUMs6-NVxX4aDG7ay518BioAFZvyeWAR-fY61lMQWegxve4jmrORE430oT9QWoSyD413jpXpT3x06ZF8o8aaMtmOomRAfElssSpJQS8yMmKYcAKSVTyXepfWHY25gDrdVEaPZ3IUUe8cDDzNwDlYi-A3hEVx-0eMYBye5ixLRxAn/s800/About%20Us%20-%20About%20Us%20Hub%20-%20The%20Story%20of%20the%20body%20shop%202.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="body-shop-istoria" border="0" data-original-height="493" data-original-width="800" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjV9uyBiCi6IxAtTUM4AUMs6-NVxX4aDG7ay518BioAFZvyeWAR-fY61lMQWegxve4jmrORE430oT9QWoSyD413jpXpT3x06ZF8o8aaMtmOomRAfElssSpJQS8yMmKYcAKSVTyXepfWHY25gDrdVEaPZ3IUUe8cDDzNwDlYi-A3hEVx-0eMYBye5ixLRxAn/w640-h394/About%20Us%20-%20About%20Us%20Hub%20-%20The%20Story%20of%20the%20body%20shop%202.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"></p><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Σύντοµα η Ρόντικ βρέθηκε µόνη µε δύο παιδιά, αφού, µε τη συγκατάθεσή της, ο σύζυγός της πήγε στην Αµερική µε σκοπό να µεταβεί ιππεύοντας από το Μπουένος Άιρες µέχρι τη Νέα Υόρκη. Τότε σκέφτηκε να επενδύσει όλη της την περιουσία σε προϊόντα γυναικείας οµορφιάς, αφού, όπως έλεγε, «οι γυναίκες ακόµα και όταν πηγαίνουν προς την γκιλοτίνα επιθυµούν να έχουν µεϊκάπ».</span></div><span style="font-size: large;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: left;"><span style="text-align: justify;">Έτσι, λοιπόν, εν έτει 1976, η 33χρονη Ρόντικ αποφάσισε να βγάλει τα προς το ζην ανοίγοντας –ανάµεσα σε δύο γραφεία τελετών– ένα κατάστηµα που θα πωλούσε καλλυντικά από φυσικά υλικά που αποθήκευε στο γκαράζ της. Ως πολυταξιδεµένη είχε παρατηρήσει ότι πουθενά δεν υπήρχαν προς πώληση προϊόντα µπάνιου σε µικρές ή µεσαίες συσκευασίες. Ξεκίνησε, λοιπόν, πουλώντας 15 διαφορετικά καλλυντικά σε 5 διαφορετικές συσκευασίες το καθένα, ώστε, όπως η ίδια είχε δηλώσει, να φαίνεται ότι διέθετε τουλάχιστον 100 διαφορετικά προϊόντα. Μάλιστα, για να πείσει το κοινό να µπει στο κατάστηµά της έριχνε διάφορα αρώµατα στο πεζοδρόµιο τα οποία οδηγούσαν στην είσοδο του καταστήµατος, ενώ δεν παρέλειψε να αρωµατίσει διάφορα σηµεία µέσα στο µαγαζί.</span></div></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα προϊόντα της τα συσκεύαζε σε µικρά πλαστικά, ανακυκλώσιµα µπουκαλάκια, για την ακρίβεια µπουκαλάκια λήψης ούρων. Προτίµησε, επίσης, ανακυκλώσιµες συσκευασίες, ενώ έβαψε τους τοίχους πράσινους προκειµένου να κρύψει τα σηµάδια από την υγρασία. Με όλα αυτά, περνούσε προς τα έξω την εικόνα ενός καταστήµατος που είναι φιλικό προς το περιβάλλον, αν και δεν ήταν αυτός ο αρχικός της στόχος.<br /></span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">«Ανακυκλώναµε τα πάντα, όχι προς σεβασµό προς το περιβάλλον, αλλά για λόγους οικονοµίας, αφού δεν διαθέταµε πολλά µπουκαλάκια. Για καλή µας τύχη, αγγίξαµε µια ευαίσθητη χορδή σε µεγάλη µερίδα καταναλωτών ανά τον κόσµο», δήλωσε το 1993 η δηµιουργός των The Body Shop, θέλοντας µε αυτό τον τρόπο να δείξει ότι από καθαρή τύχη βρέθηκε στο κατάλληλο σηµείο την κατάλληλη στιγµή, όταν δηλαδή ο κόσµος είχε αρχίσει να ευαισθητοποιείται για θέµατα σχετικά µε την προστασία του περιβάλλοντος.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Χάρη στη διαφορετικότητα και την οικολογική του προσέγγιση, και χωρίς την παραµικρή διαφήµιση, το µικρό µαγαζάκι ευηµέρησε και µέσα σε 10 µήνες, µε την έλευση του συζύγου της από την Αµερική, η Ρόντικ άνοιξε και ένα ακόµη µε την οικονοµική βοήθεια του Ίαν ΜακΓκλιν, ιδιοκτήτη βενζινάδικου που προθυµοποιήθηκε να µπει ως συνεταίρος συνεισφέροντας 8.000 δολάρια. Σύντοµα τα The Body Shop θα γνώριζαν µεγάλη επιτυχία, ενώ πολλοί ήταν οι πελάτες που εκδήλωναν ενδιαφέρον να ανοίξουν υποκαταστήµατα και να προωθούν οι ίδιοι τα προϊόντα µε τα φυσικά συστατικά. Μέσα σε µία µόλις δεκαετία, τα Body Shop είχαν παρουσία στους περισσότερους κεντρικούς εµπορικούς δρόµους της Βρετανίας.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz_z7G4FvpG7BvpP38cW9fDZ6EAdwWCJzU0vswSxIs5W12nz6tveUakv-lsD8ZNTBFGXIIc0eiCcteLuvbREeQIyAkCMgUK3PxqLi4mdvwXE4GSVHtFEC6xUmeIqu4JD3BvQwyJp9BgLdBt3qRvbBQtrMnF48I8UMdMb9DuiFbrhmrR1EuLbyztQ3R1xLz/s640/4a3ed223d5d33d1b4e6bdd8211268ff1.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="body-shop-istoria" border="0" data-original-height="640" data-original-width="640" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz_z7G4FvpG7BvpP38cW9fDZ6EAdwWCJzU0vswSxIs5W12nz6tveUakv-lsD8ZNTBFGXIIc0eiCcteLuvbREeQIyAkCMgUK3PxqLi4mdvwXE4GSVHtFEC6xUmeIqu4JD3BvQwyJp9BgLdBt3qRvbBQtrMnF48I8UMdMb9DuiFbrhmrR1EuLbyztQ3R1xLz/w640-h640/4a3ed223d5d33d1b4e6bdd8211268ff1.png" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η Ρόντικ βέβαια δεν ήταν µια συνηθισµένη επιχειρηµατίας, της οποίας το επιχειρηµατικό όραµα θα περιοριζόταν στην πώληση προϊόντων. Έθεσε ως αυτοσκοπό την προώθηση ανά τον κόσµο ζητηµάτων που σχετίζονταν µε περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς σκοπούς, ενώ ακόµη και όταν αποσύρθηκε συνέχισε να προωθεί και να στηρίζει τις πρωτοβουλίες για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και το θεµιτό εµπόριο.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το 2004, δύο χρόνια πριν από την εξαγορά τους από τη L’Oreal, τα The Body Shop είχαν µετατραπεί σε µια αυτοκρατορία µε 2.000 καταστήµατα που εξυπηρετούσαν 77 εκατοµµύρια πελάτες σε 51 διαφορετικές χώρες. Όσο για τον κύριο ΜακΓκλιν, τον πρώην βενζινοπώλη που είχε µπει συνεταίρος, η αρχική επένδυση των 8.000 δολαρίων είχε αποδόσει πάνω από 145 εκατοµµύρια δολάρια…</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η Ανίτα Ρόντικ, η γυναίκα που κινήθηκε αντίθετα στο ρεύµα υιοθετώντας εταιρικές πρακτικές φιλικές προς το περιβάλλον, πέθανε το 2007 σε ηλικία 65 ετών – αρκετά αργότερα, το 2024, μετά από συναπτές αρνητικές χρήσεις, η The Body Shop κήρυξε πτώχευση. Το γεγονός ότι έλαβε αµέτρητες διακρίσεις, σε συνδυασµό µε το ότι κατάφερε να γίνει µία από τις πιο πλούσιες γυναίκες της Αγγλίας, καταδεικνύει ότι ήταν πολύ µπροστά από την εποχή της. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πηγή: <a href="https://www.stamoulis.gr/%CE%93%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%AC-%CE%9F%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%86%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-3_p-375975.aspx">Γνωστά Ονόματα, Αγνωστες Ιστορίες 3</a></span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-33884649977261310982024-02-22T10:29:00.001+02:002024-02-22T10:30:34.294+02:00Thai Airways. Μηνύει επιβάτη επειδή παραπονέθηκε στο Facebook<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αν η Thai Airways σας απογοητεύσει ποτέ με κάποιο τρόπο, σκεφτείτε το διπλά αν θα εκφράσετε το παράπονό σας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν το κάνετε, μπορεί να έχετε την τύχη που είχε ένας δυσαρεστημένος επιβάτης, που τόλμησε να παραπονεθεί στο Facebook.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο εθνικός αερομεταφορέας της Ταϊλάνδης φέρεται να λαμβάνει νομικά μέτρα εναντίον ενός επιβάτη που δημοσίευσε παράπονο στο Facebook σχετικά με μια καθυστερημένη πτήση από την Μπανγκόκ προς τη Μελβούρνη (MEL). Λόγω κακής ορατότητας στον τελικό προορισμό (που, σύμφωνα με τον μετεωρολογικό σταθμό περιοριζόταν μετά βίας στα 200 μέτρα) η πτήση TG465, η οποία ήταν προγραμματισμένη να φτάσει στη Μελβούρνη στις 07:20 π.μ. (τοπική ώρα), έφθασε εντέλει με τέσσερις ώρες καθυστέρηση στις 11:41 π.μ. και αφού πρώτα έκανε ενδιάμεση στάση στο Σίδνεϋ, όπου παρέμεινε για 1 ώρα και 38 λεπτά. </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg119HMZSb8i29XUUmWY_SlI3sdnyocYToLzCgh8Z2OPK_SupEqjuOZNw8uCpaUF7O0haA58_fN2NVcRbP4iC0qt7djnvr1wraqRQ_2AnJCOXf3nLpe7Xa3teORvtcSBAbbmdCCLUk3ieShwOUwNmE8_Dgf68s5ZfVWLB8kjEnWK8rPFxANjDaQLqEE_9od/s1300/0qBjCwPmYFpudV6GTcCH.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="731" data-original-width="1300" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg119HMZSb8i29XUUmWY_SlI3sdnyocYToLzCgh8Z2OPK_SupEqjuOZNw8uCpaUF7O0haA58_fN2NVcRbP4iC0qt7djnvr1wraqRQ_2AnJCOXf3nLpe7Xa3teORvtcSBAbbmdCCLUk3ieShwOUwNmE8_Dgf68s5ZfVWLB8kjEnWK8rPFxANjDaQLqEE_9od/w640-h360/0qBjCwPmYFpudV6GTcCH.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η ανάρτηση του επιβάτη στο Facebook ανέφερε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε χαμηλά αποθέματα καυσίμων και όχι στην ομίχλη, όπως είχε δηλώσει η αεροπορική εταιρεία. Επίσης, επέκρινε τις «γλωσσικές δεξιότητες» του πληρώματος. Ο επιβάτης απέσυρε την ανάρτηση μετά την απάντηση του πιλότου, που τον διαβεβαίωσε ότι το πρόβλημα είχε να κάνει αποκλειστικά με την πυκνή ομίχλη. Η αεροπορική εταιρεία ωστόσο δεν είδε με καλό μάτι τα σχόλιά του, διατεινόμενη ότι "ζημιώθηκε" από αυτά.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">"<i>Η αντίδραση της Thai Airways και η μήνυση κατά του επιβάτη αντικατοπτρίζουν τη δέσμευσή της να διατηρεί υψηλά πρότυπα ασφάλειας και προστασίας</i>", ανέφερε ο αερομεταφορέας σε ανακοίνωσή του, προσθέτοντας ότι η νομική δράση αποσκοπούσε επίσης στη "<i>διασφάλιση της φήμης της από επιβλαβείς και ανακριβείς δημόσιες αντιλήψεις</i>".</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Το ερώτημα τώρα είναι αν τέτοιου είδους «αυστηρές πολιτικές» θα έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, να αποθαρρύνουν δηλαδή τους πελάτες να εκφράσουν τα παράπονά τους στο διαδίκτυο. Μήπως τελικά ή Thai αυτό που καταφέρνει είναι να δείξει, τραβώντας πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, ότι δεν νοιάζεται για τα παράπονα των πελατών της και ότι αρνείται να βελτιωθεί;</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμα: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2021/08/xenodoxeio-mhnuei-episkeptria-gia-arnhtikh-kritikh-einai-h-endedeigmenh-praktikh.html">Ξενοδοχείο μηνύει επισκέπτρια για αρνητική κριτική. Είναι η ενδεδειγμένη πρακτική;</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα παράπονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να κερδίζουν έδαφος στις αρχές της δεκαετίας του 2010, με τις εταιρείες σε όλο τον κόσμο να δημιουργούν λογαριασμούς για να επιδείξουν τη δέσμευσή τους για καλή εξυπηρέτηση. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αξίζει ωστόσο να αναφερθεί ότι το Harvard Business Review, που εκπόνησε έρευνα σχετικά με τα παράπονα στο Twitter και το πώς οι εταιρείες τα απαντούν (το ονόμασε <b>complaint publicization</b>), έκρινε ότι η ενασχόληση με τους θυμωμένους πελάτες στο διαδίκτυο το μόνο που κάνει είναι να τραβήξει επιπλέον προσοχή στην καταγγελία, η οποία γίνεται αμέσως ορατή στη σελίδα της εταιρείας λόγω της αλληλεπίδρασης.</span></p><div style="text-align: justify;"><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-81637710077094169872024-02-21T10:08:00.001+02:002024-02-21T10:09:39.961+02:00Η εξέλιξη του λογότυπου της Coca-Cola<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Όταν ο Τζον Πέμπερτον δημιούργησε, το 1886, ένα σκουρόχρωμο αρωματικό μείγμα, ο συνεταίρος του και λογιστής Φρανκ Ρόμπινσον πρότεινε το όνομα "Coca-Cola" (από τα φύλα κόκας και κόλας), θεωρώντας ότι η επανάληψη του γράμματος "C" θα αποτελούσε ένα καλό διαφημιστικό τέχνασμα. Στον ίδιο χρεώνεται, το 1887, και το χαρακτηριστικό λογότυπο με τα καλλιγραφικά γράμματα σε γραμματοσειρά Spencerian, τρόπο γραφής αρκετά διαδεδομένο τον 19ο αιώνα στις ΗΠΑ.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ωστόσο, δεν ήταν αυτό το πρώτο λογότυπο του διάσημου αναψυκτικού, καθώς ήδη από το 1886 είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Atlanta Journal Constitution ένα απλό λογότυπο, το οποίο προφανώς είχε επινοήσει ο Πέμπερτον (για την ιστορία, ο ιδρυτής πέθανε δύο χρόνια μετά). Για μερικές δεκαετίες, στην ουρά του πρώτου ''C" είχε προστεθεί ο όρος "Trademark", ενώ εμβόλιμα, για ένα μόλις χρόνο, μεταξύ 1890-1891, υιοθετήθηκε το κάτωθι λογότυπο, στη μοναδική ίσως φορά (μαζί με το θνησιγενές λογότυπο του 1985, όταν άλλαξε η συνταγή και βγήκε στην αγορά η αποτυχημένη New Coke) που η εταιρεία παρέκκλινε από το καλλιτεχνικό στοιχείο.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2FVGDG1dpi1pBwGbMRBLOy3y7O7ZrKslbyhFe9aQwzid2JAFb8w31ELEpxT2e6O7hmEiLC9J4zL8o_Sigk8puKyNunsJf0QDDcsmC2NnCc7htK3bH_7vs4g2J8tbG91VZzNmjRQiYlDtzpH5xBX6sm8FHqCMVH_2XUZzUEIg2rM3oHQlQSe5zVjAdT6xR/s1200/Coca-Cola-8-1200x750.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="750" data-original-width="1200" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2FVGDG1dpi1pBwGbMRBLOy3y7O7ZrKslbyhFe9aQwzid2JAFb8w31ELEpxT2e6O7hmEiLC9J4zL8o_Sigk8puKyNunsJf0QDDcsmC2NnCc7htK3bH_7vs4g2J8tbG91VZzNmjRQiYlDtzpH5xBX6sm8FHqCMVH_2XUZzUEIg2rM3oHQlQSe5zVjAdT6xR/w640-h400/Coca-Cola-8-1200x750.jpeg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 θα υιοθετηθούν για πρώτη φορά τα λευκά γράμματα μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο, το επονομαζόμενο ως "fishtail logo", ενώ το 1969 θα κάνει την εμφάνισή του το περίφημο «άσπρο κύμα», που προστέθηκε κάτω από τη διάσημη επωνυμία. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ο συνδυασμός άσπρου και κόκκινου χρώματος μόνο τυχαίος δεν ήταν, καθώς όχι μόνο είναι ελκυστικός οπτικά, ιδιαίτερα στη νεολαία, αλλά και παραπέμπει σε έννοιες όπως «ενέργεια» και «αγνότητα».</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Έκτοτε, αυτό που σήμερα θεωρείται ως το πιο δημοφιλές σήμα στον κόσμο, θα υποστεί ελάχιστες τροποποιήσεις διατηρώντας ωστόσο τον καλλιτεχνικό του χαρακτήρα, όπως ακριβώς τον είχε εμπνευστεί, στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Φρανκ Ρόμπινσον.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/06/coca-cola-h-istoria-toy-diashmoy-anapsyktikoy.html"></a></span></p><blockquote><span style="font-size: large;"><a href="https://www.marketing-tips.gr/2023/06/coca-cola-h-istoria-toy-diashmoy-anapsyktikoy.html">Διαβάστε ακόμα: Coca-Cola. H ιστορία του διάσημου αναψυκτικού</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-46675643964770490122024-02-19T15:09:00.003+02:002024-02-20T14:28:09.256+02:00Το “One Day” του Netflix προβάλλει την Πάρο σε όλο τον κόσμο<p><br /></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πολλά διεθνή ΜΜΕ (Conde Nast Traveler, Cosmopolitan, Rolling Stone κ.ά,) παρουσιάζουν τα σημεία που έγιναν τα γυρίσματα, μεταξύ των οποίων και την Πάρο.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZbjrnN0KkAIO-rDKg0b5U4LgNXRkRffNG2SPpeTx-eDwwEzeMsa6XjoH7We3yeJiqb03sx9DorPDGacAIaY6scbuctgIuRfvgTZZgYPBSghDI188ELBhPPck_DENA65EQqz6yOT2OfVTTytD18NlrmJjMG-kSgI3zNOWGbX6EgLgjlzke1bzegF1nCf_9/s1600/paros2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZbjrnN0KkAIO-rDKg0b5U4LgNXRkRffNG2SPpeTx-eDwwEzeMsa6XjoH7We3yeJiqb03sx9DorPDGacAIaY6scbuctgIuRfvgTZZgYPBSghDI188ELBhPPck_DENA65EQqz6yOT2OfVTTytD18NlrmJjMG-kSgI3zNOWGbX6EgLgjlzke1bzegF1nCf_9/w640-h360/paros2.jpg" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">“Πρωταγωνίστρια” για μια ακόμα φορά η Πάρος και στο film tourism, αυτή τη φορά χάρη στη δημοφιλή σειρά “One Day” του Netflix που ήδη άρχισε να προβάλλεται και λαμβάνει παγκόσμια προβολή. Τα γυρίσματα είχαν γίνει στο νησί το Σεπτέμβριο του 2022 στην παραλία Σάντα Μαρία και σε άλλα σημεία του νησιού και καλύπτουν το 4ο επεισόδιο της σειράς.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η νέα αυτή σειρά βασίζεται σε ένα ομώνυμο βιβλίο, όσο και μια ταινία. Συγγραφέας του μυθιστορήματος που κυκλοφόρησε το 2009 και έγινε best seller είναι ο David Nicholls, ενώ στην ταινία που βγήκε δύο χρόνια αργότερα στις κινηματογραφικές αίθουσες πρωταγωνίστησε η Anne Hathaway. Μάλιστα, η ταινία σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία, αφού απέφερε περίπου $60 εκατ. στο box office, με την παραγωγή της να στοιχίζει μόλις 15 εκατ. Πρόκειται για ένα δραματικό love story που αναμένεται να συγκινήσει τόσο αυτούς που έχουν διαβάσει το βιβλίο ή έχουν δει την ταινία, όσο και κάθε άλλο χρήστη που θα του δώσει μια ευκαιρία στο Netflix.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πέρα από την υψηλή θεαματικότητα που ήδη γνωρίζει η σειρά, πολλά Μέσα Ενημέρωσης παγκόσμιας εμβέλειας, μεταξύ των οποίων τα Conde Nast Traveler, Cosmopolitan, National World, Rolling Stone, Welwyn Hatfield Times, Radio Times, Independent και άλλα από το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά κ.λπ., παρουσιάζουν τα σημεία που έγιναν τα γυρίσματα, μεταξύ των οποίων και την Πάρο, διασφαλίζοντας μεγάλη προβολή στο κυκλαδίτικο νησί.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"></span></p><blockquote><span style="font-size: large;">Διαβάστε ακόμη: <a href="https://www.marketing-tips.gr/2020/11/i-ellada-epitelous-proselkuei-kinimatografikes-paragwges.html">Η Ελλάδα, επιτέλους, προσελκύει κινηματογραφικές παραγωγές...</a> </span><span style="text-align: left;">{alertInfo}</span></blockquote><span style="text-align: left;"></span><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Σύμφωνα με στοιχεία και στατιστικές που συνέλεξε η MTC Group, εταιρεία Συμβούλων του Δήμου Πάρου, η επιλογή ενός τόπου για γυρίσματα ταινιών ή σειρών έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη ακόμα και για τις τοπικές κοινωνίες όσο διαρκούν τα γυρίσματα και, φυσικά, για την προβολή του προορισμού. Το δεύτερο, μάλιστα, πιστοποιείται και από τον ταξιδιωτικό όμιλο Expedia, ενώ σύμφωνα με μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό του Tendance Hotellerie, “τα ντοκιμαντέρ, οι ταινίες και οι τηλεοπτικές σειρές είναι πλέον η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για ένα ταξίδι (20%), ξεπερνώντας πλέον τα κοινωνικά δίκτυα (13%) και βρίσκεται ακριβώς πίσω από συστάσεις από φίλους ή συγγενείς (42%)”. Το ίδιο διαπιστώνει και μελέτη της TCI Research, σύμφωνα με την οποία, περίπου 80 εκατ. ταξιδιώτες επιλέγουν πλέον τον προορισμό των διακοπών τους με βάση τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές.</span></p><p><span style="font-size: large;">Πηγή: <a href="http://traveldailynews.gr">traveldailynews.gr</a></span></p><p><br /></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-82247076860738742622024-02-19T11:45:00.001+02:002024-02-19T11:47:31.523+02:00Αμερικάνικα σούπερ μάρκετ κλειδώνουν -ελέω κλοπών- τα πάντα...<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι αυξανόμενες κλοπές εξελίσσονται σε μάστιγα για τους εμπόρους λιανικής πώλησης σε όλες τις ΗΠΑ, με τις επιχειρήσεις να χάνουν περίπου 112 δισ. δολάρια ετησίως από κλοπές - το 46% των λιανοπωλητών δήλωσε ότι έχει βιώσει αύξηση των κλοπών στα καταστήματά του τον τελευταίο χρόνο, με τη μέση αξία των πιο συχνά κλεμμένων αντικειμένων να ανέρχεται στα $25. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η αύξηση αυτή, που εσχάτως έχει απασχολήσει τα <a href="https://www.youtube.com/watch?v=N45AJdxxlWc">Μέσα</a>, αποδίδεται όχι τόσο σε μεμονωμένους πελάτες αλλά κυρίως στις οργανωμένες συμμορίες που λυμαίνονται ανά τη χώρα, οι οποίες ''μοσχοπουλούν'' τα κλοπιμαία στη μαύρη αγορά ή στο Facebook Marketplace.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy7Jj3kdWDdmklGeFCMG1IiSaLUDsqa59rk406DV-zKPpguOn5U6Am7Kx8xgsLpSd_PIHKmY7psJUPqB4Xxl14Ghvc-8D7-IPQfr7-thxXUM_bJ4sJ-0Iwv5pcL9bGM4I3_11ehULWOn2EruE7YORjmlaBZKDVuRGhKJ9kP3oCRzsznLqWHbBh9LljoAQO/s1080/shoplifting-theft-target-inc-GettyImages-1958419633_536866_vf8tsw.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="608" data-original-width="1080" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhy7Jj3kdWDdmklGeFCMG1IiSaLUDsqa59rk406DV-zKPpguOn5U6Am7Kx8xgsLpSd_PIHKmY7psJUPqB4Xxl14Ghvc-8D7-IPQfr7-thxXUM_bJ4sJ-0Iwv5pcL9bGM4I3_11ehULWOn2EruE7YORjmlaBZKDVuRGhKJ9kP3oCRzsznLqWHbBh9LljoAQO/w640-h360/shoplifting-theft-target-inc-GettyImages-1958419633_536866_vf8tsw.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ωστόσο, μια πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει ότι τα μικρότερα καταστήματα μπορεί να ωφεληθούν από αυτή τη συγκυρία, καθώς οι πελάτες αναζητούν αγοραστικές εμπειρίες που δεν μοιάζουν τόσο πολύ με εγκλεισμό σε φυλακές.</span></p><blockquote style="border: none; margin: 0 0 0 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Η έρευνα αποκάλυψε ότι οι μικρότερες εταιρείες μολονότι ανέφεραν ποσοστά κλοπών περίπου 1,5% πάνω από το μέσο όρο του κλάδου, ωστόσο αναμένεται να προσελκύσουν καταναλωτές που αισθάνονται αποξενωμένοι και ενοχλημένοι ψωνίζοντας από μεγάλες αλυσίδες.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Τα πιο μικρά καταστήματα, που συνήθως δεν έχουν υιοθετήσει δραστικά προληπτικά -και πολυδάπανα- μέτρα, δημιουργούν μια πιο ευχάριστη αγοραστική εμπειρία, σε σύγκριση με τους ένστολους, ενίοτε οπλισμένους φρουρούς ασφαλείας που περιπολούν στους διαδρόμους με τα εμπορεύματα -από αποσμητικά και οδοντόκρεμες μέχρι απορρυπαντικά- κλειδωμένα πίσω από πλεξιγκλάς, που είναι πλέον ο κανόνας σε πολλές αλυσίδες καταστημάτων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αντίθετα, οι ιδιοκτήτες μικρότερων καταστημάτων δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν τις σχετικά διακριτικές κάμερες ασφαλείας και οργανώνουν τους χώρους τους ώστε να τοποθετούν τα πιο επιρρεπή στην κλοπή αντικείμενα σε πολύ εμφανή σημεία. </span></p><blockquote style="border: none; margin: 0px 0px 0px 40px; padding: 0px;"><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι υπάλληλοι, εν τω μεταξύ, έχουν οδηγίες να χαιρετούν τους πελάτες κατά την είσοδό τους και να προσφέρονται εθελοντικά να τους βοηθήσουν κατά την περιήγησή τους, παρέχοντας υψηλής ποιότητας εξυπηρέτηση σε ένα φιλικό περιβάλλον, που λειτουργεί και ως αποτρεπτικός παράγοντας για τους εν δυνάμει κλέφτες.</span></p></blockquote><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι πελάτες που βιώνουν αυτές τις πολύ αυστηρές προληπτικές στρατηγικές για τη μείωση των κλοπών, χάνουν την αίσθηση ότι ψωνίζουν κάπου όπου αντιμετωπίζονται ως φίλοι ή τουλάχιστον ως πελάτες που τους εμπιστεύονται και όχι ως εγκληματίες. Αρκετοί δε από αυτούς αισθάνονται άβολα να καλούν κάθε τόσο τον πωλητή για να τους ξεκλειδώσει το ράφι και να μπορέσουν έτσι να περιεργαστούν ή να αγοράσουν το προϊόν που επιθυμούν. Πλέον η αγοραστική εμπειρία έγινε πιο πολύπλοκη, πιο χρονοβόρα…</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ολη αυτή η κατάσταση αναμένεται να δώσει στους μικρομεσαίους λιανοπωλητές την ευκαιρία να προσελκύσουν τους καταναλωτές μακριά από τις μεγαλύτερες αλυσίδες. Η προσωπική εξυπηρέτηση και η δυνατότητα να μπορείς να αγοράσεις μία οδοντόκρεμα χωρίς να βάλεις έναν πωλητή να ξεκλειδώσει μια αντικλεπτική γυάλινη πόρτα, αναμφίβολα προσφέρει καλύτερες εμπειρίες αγορών.</span></p><p><br /></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-9055265864636023400.post-23445967702421599702024-02-18T11:10:00.000+02:002024-02-18T11:11:02.967+02:00Εργασιακό περιβάλλον σε ξενοδοχεία: Μπορούμε να έχουμε ενδείξεις από τις κριτικές;<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Αυτές τις μέρες πολλά άτομα που θέλουν να απασχοληθούν στο χώρο της φιλοξενίας, συχνά δυσκολεύονται να αντιληφθούν αν το εργασιακό περιβάλλον στο ξενοδοχείο ή εστιατόριο από το οποίο περνάνε από συνέντευξη, είναι όπως τους το παρουσιάζουν – οι περισσότεροι δε ακούνε ότι «εδώ είμαστε μια οικογένεια», μια φράση-κλισέ που συχνά κρύβει κινδύνους.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGF9cKy3JtKEUz5rS2I3k-wgv_2eInW7STzpTXuL6dvKhJ_mRJ52e9BqFhh1Hlq7zmIHwPAlRnAUKExC6YnxVaMhR6bnSkbBng4EiJSaJ7i4wekq-XIr4nBk6bfyJJJKzc910MWtSDl5bgoSlTQwojpWGHERtJuZOCaxQmyuxwEJFJNOkLiOlOB-fzfSVa/s5100/AdobeStock_122556810.webp" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3400" data-original-width="5100" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGF9cKy3JtKEUz5rS2I3k-wgv_2eInW7STzpTXuL6dvKhJ_mRJ52e9BqFhh1Hlq7zmIHwPAlRnAUKExC6YnxVaMhR6bnSkbBng4EiJSaJ7i4wekq-XIr4nBk6bfyJJJKzc910MWtSDl5bgoSlTQwojpWGHERtJuZOCaxQmyuxwEJFJNOkLiOlOB-fzfSVa/w640-h426/AdobeStock_122556810.webp" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Πώς μπορούν λοιπόν αυτά τα παιδιά να συλλέξουν πληροφορίες για την υπό εξέταση επιχείρηση; Θα μπορούσαν οι κριτικές να δώσουν χρήσιμες πληροφορίες;</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Μολονότι οι κριτικές στις διάφορες πλατφόρμες αξιολογήσεων μπορούν να δώσουν πολύτιμες πληροφορίες για ένα ξενοδοχείο ή εστιατόριο, ωστόσο δεν είναι απαραίτητο ότι καταμαρτυρούν αν η επιχείρηση είναι ένα καλό μέρος για να εργαστεί κάποιος – δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε ότι πολλές κριτικές «μαγειρεύονται» ή είναι κακόβουλες. </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Οι κριτικές επικεντρώνονται κυρίως στις εμπειρίες των επισκεπτών κατά τη διάρκεια της διαμονής τους, συμπεριλαμβανομένων παραγόντων όπως καθαριότητα, ανέσεις, εξυπηρέτηση, τοποθεσία και συνολική ικανοποίηση. Αυτές οι κριτικές μπορούν να μας δώσουν μια ιδέα για το πόσο καλά διοικείται το ξενοδοχείο από τη σκοπιά ενός επισκέπτη. Αν δηλαδή προσφέρει καλό value-for-money.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ωστόσο, το εργασιακό περιβάλλον για τους εργαζόμενους μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικό από την εμπειρία των επισκεπτών. Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε ένα καλό εργασιακό περιβάλλον μπορεί να περιλαμβάνουν δίκαιες αμοιβές, ευκαιρίες για ανάπτυξη και εξέλιξη, θετική εταιρική κουλτούρα, ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και πολλά άλλα. Αυτές οι πτυχές σπάνια αποτυπώνονται μέσα από τις κριτικές των επισκεπτών.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Για να εκτιμήσουμε αν ένα ξενοδοχείο είναι ένα καλό μέρος για να εργαστούμε, ίσως να πρέπει -πέρα από τα μηνύματα που παίρνουμε από τη διαδικασία της συνέντευξης (π.χ. σε μια συνέντευξη μέσω zoom ο υπεύθυνος έτρωγε - τι εντύπωση άραγε μας δίνει μια τέτοια εικόνα;)- να εξετάσουμε άλλες πηγές πληροφοριών:</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Κριτικές εργαζομένων</b>: Συχνά υπάρχουν στο διαδίκτυο (π.χ. indeed) αξιολογήσεις εργαζομένων για εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των ξενοδοχείων. Αυτές μπορεί να σας δώσουν πληροφορίες σχετικά με την εργασιακή κουλτούρα, τη διοίκηση, τους μισθούς κ.λπ.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Eμπειρίες τρίτων</b>: Εάν γνωρίζετε κάποιον που έχει εργαστεί στο ξενοδοχείο ή που γενικά είναι μέσα στο χώρο (η αγορά είναι μικρή), μπορεί να σας δώσει πληροφορίες από πρώτο χέρι για το εργασιακό περιβάλλον.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο</b>: Ψάξτε για άρθρα, μελετήστε το εταιρικό site. Αναζητήστε πληροφορίες σχετικά με βραβεία ή αναγνωρίσεις που έχουν λάβει (π.χ. great place to work), μπείτε σε ομάδες ξενοδοχοϋπαλλήλων στο Facebook.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Επίσκεψη στο ξενοδοχείο/εστιατόριο</b>: Εάν είναι δυνατόν, επισκεφθείτε το ξενοδοχείο αυτοπροσώπως και παρατηρήστε τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μελών του προσωπικού, την ατμόσφαιρα και τη γενική διάθεση των εργαζομένων.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><span style="white-space: pre;"> </span><b>Μελέτη των εταιρικών social media</b>. Δείτε τι αναρτήσεις κάνουν (κυρίως στο LinkedIn). Πολλά ξενοδοχεία ανεβάζουν τον υπάλληλο του μήνα ή παρουσιάζουν τα στελέχη τους (θα μπορούσε να αποτελέσει μια ένδειξη ότι κάτι λειτουργεί σωστά). </span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><b>Τελικά, οι κριτικές δεν βοηθούν καθόλου;</b></span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υπάρχει η περίπτωση οι κριτικές (αν είναι αυθεντικές και πρόσφατες) -και ιδιαίτερα το περιεχόμενό τους- να μας δώσουν μια εικόνα για τι γίνεται ''behind the scenes''. Για παράδειγμα, αν πολλές κριτικές μνημονεύουν την άψογη εξυπηρέτηση, το χαμογελαστό, ευγενικό και πάντα πρόθυμο να εξυπηρετήσει εκπαιδευμένο προσωπικό (παραθέτοντας συχνά το όνομά τους), τότε ίσως να συνιστά μια ένδειξη ότι το εργασιακό περιβάλλον δεν είναι τοξικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα και οι απαντήσεις στις κριτικές θα μπορούσαν να ενισχύσουν αυτή την εικόνα (π.χ. όπως όταν η απάντηση εκθειάζει τους "συνεργάτες"). </span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: large;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg5He2YU8bzThc2qYlVkvjtDafdviYi9B1_33M1DDKLoENSrVsLAS4P6maXc1JYDCXJ3C-qdDRsWUxZkI5HbXcUjeooEJXtKNv1zEytT8Z5zK13_-O5EE0MufsexiokdEDCoZ0558yR3GPAI_7zjocJAdx86ytmdlnpGRQZj19aT-DS4vkjh6yPhkBgshP/s747/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B11.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="377" data-original-width="747" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg5He2YU8bzThc2qYlVkvjtDafdviYi9B1_33M1DDKLoENSrVsLAS4P6maXc1JYDCXJ3C-qdDRsWUxZkI5HbXcUjeooEJXtKNv1zEytT8Z5zK13_-O5EE0MufsexiokdEDCoZ0558yR3GPAI_7zjocJAdx86ytmdlnpGRQZj19aT-DS4vkjh6yPhkBgshP/w640-h322/%CE%95%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B11.png" width="640" /></a></span></div><p></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Υπάρχει, ωστόσο, και μια άλλη παράμετρος. Οι θετικές (και αυθεντικές) κριτικές θα μπορούσαν, υπό προϋποθέσεις, να μεταφραστούν σε ένα πιο υγιές εργασιακό περιβάλλον, καθώς οι πελάτες θα είναι ενθουσιασμένοι και τα παράπονα και εν γένει η δυσαρέσκεια σαφώς μικρότερη.</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ ότι αν ισχύει το αντίθετο, αν δηλαδή πάρα πολλές αρνητικές κριτικές εστιάζουν στο αδιάφορο/ανεκπαίδευτο προσωπικό και εν γένει στην κακή εξυπηρέτηση (με τη βαθμολογία να βρίσκεται κάπου μεταξύ 3-3,5/5), τότε αυτό ίσως να συνιστά καμπανάκι...</span></p><p style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;">Ως εκ τούτου, όσοι είστε σε αναζήτηση νέου εργοδότη, ρίξτε και ένα βλέφαρο στις κριτικές, ιδιαίτερα τις πιο πρόσφατες, ώστε να ξέρετε πού θα βαδίσετε…</span></p><div><br /></div>Γιάννης Πρωτοπαπαδάκηςhttp://www.blogger.com/profile/09170750921446366074noreply@blogger.com